خاطرات روزانه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی؛ سال 1370؛ کتاب سازندگی و شکوفایی

پنج‌شنبه 31 مرداد |  11 صفر 1412 22 آگوست 1991

[میخائیل] گورباچف، بامداد امروز به مسکو وارد شده و مردم شکست کودتا را جشن گرفته‌اند ولی شخصیت [بوریس] یلتسین، بیش از گورباچف درخشیده و غربی‌ها دارند او را در مقابل گورباچف بزرگ می‌کنند. در آمریکا صریحاً گفته شده که عصر گورباچف پایان یافته و عصر یلتسین شروع شده است.

دانشجویان پزشکی داخل و خارج آمدند. [دکتر رضا ملک زاده]، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی] گزارش داد. قرآن و سرود خواندند. برای آن‌ها صحبت کردم.[1]

آقای [علی اصغر] مروارید آمد. گزارش کار مرکز تحقیقاتش [= بنیاد انقلاب اسلامی ایران] را داد و کمک خواست؛ وعده کمک دادم. با هیئت امنای دانشگاه امام حسین (ع) جلسه داشتیم. گزارش وضع را دادند و برای توسعه کمک خواستند. آقای [محسن] رضایی، [فرمانده کل سپاه پاسداران]، از برخورد با او بر سر مسئله عملیات ناموفقی که سپاه علیه منافقین در ماه‌های گذشته داشته است، خصوصی گله کرد.

[دکتر فتحی شقاقی، دبیرکل و] اعضای شورای مرکزی [سازمان] جهاد [اسلامی] فلسطین‌آمدند. تحلیلی از وضع جاری فلسطین ارایه دادند. از دولت‌های عربی اظهار یأس و به جمهوری اسلامی اظهار امید نمودند؛ تشویق‌شان نمودم. تا ساعت پنج بعد ازظهر در دفترم کار کردم و به خانه آمدم. برای تسکین درد کمر، از استخر استفاده کردم.

[آقای ولادیمیر گودف]، سفیر شوروی، پیامی از گورباچف آورد؛ جالب اینکه دیروز هم پیامی از گنادی یانایف، رهبر کودتا داشتم که هر دو از حُسن هم‌جواری و ادامه همکاری‌های دوستانه گفته‌اند.