خاطرات روزانه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی/ سال 1364/ کتاب «امید و دلواپسی»

ساعت چهار صبح بیدار شدیم. عفت، فاطی، مهدی، یاسر و سارا به فرودگاه[مهرآباد] رفتند تا برای عمره مفرده به عربستان بروند. بعد از نماز کمی خوابیدم. نزدیک ساعت نه به حسینیه جماران رفتم و برای مراسم عید خدمت امام رسیدیم. امام سخنرانی مفصلی فرمودند. حالشان خوب است. قبل از ظهر، آقای محلاتی آمد و از مدیریت ضعیف عملیات بدر گله داشت. عصر، [سرهنگ اسماعیل سهرابی] رئیس ستاد [مشترک ارتش] و همکارانش برای دیدار عید آمدند. از خاموشی بی مورد دیشب، در هنگام تحویل سال و شلیک زیاد تیربارهای ضدهوایی انتقاد کردم. شب، آقای دکتر [علی اکبر] ولایتی و احمدآقا [خمینی] آمدند. در مورد پیشنهادهای [آقای خاویر پرز دکوئیار] دبیر کل سازمان ملل برای قطع حمله به شهرها و کشتی‏ها و کاربرد اسلحه شیمیایی از سوی عراق مشاوره شد. نظر موافق داشتیم. از امام هم سؤال شد؛ موافقت دارند. [دکتر ولایتی] گزارش سفرش را به لیبی و سوریه ارائه کرد و گفت که آنها [مسئولان لیبی] اصرار دارند که من به آنجا سفر کنم. بالاخره بعد از چند روز هواپیمای حامل موشک‏های اهدائی لیبی رسید که کمتر از مقدار تقاضا شده بود. با محسن و اعظم و عماد شام خوردیم. محسن از عدم هماهنگی در تبلیغات خارجی و ضعف سفارتخانه‏ها گله داشت. از کم بودن نقدینگی با توجه به مخارجی که در اثر مراجعات دیگران بر او تحمیل می‏شود، سخن گفت. ضمن اینکه مایل نیست امتیازی نسبت به دیگران داشته باشد. درباره ادامه تحصلیش در دوره فوق لیسانس در بلژیک یا کانادا مذاکره کردیم.