خاطرات روزانه آیتالله هاشمی رفسنجانی/ سال 1364/ کتاب «امید و دلواپسی»
یکشنبه 18 فروردین 1364 16 رجب 1405 7 APRIL 1985
بعد از نماز و ورزش مختصری، به مجلس رفتم. مسأله مهمی در گزارشها نیست. [آقای خاویر پرز دکوئیار] دبیر کل سازمان ملل متحد که قرار نبود به ایران بیاید، ناگهان اعلام کرده است که میآید.
اولین جلسه مجلس در سال جدید تشکیل شد. پیش از دستور، درباره ماجراجوئیهای جدید صدام صحبت کردم. بعداز تنفس به دفترم رفتم که آیتالله خامنهای و صیاد[شیرازی] آمدند. صیاد زمان و مانور عملیات آینده را شرح داد. از تأخیر در کار انتقاد کردیم ولی به ناچار پذیرفتیم. آقای ولایتی تلفنی خواست که ملاقات با دبیر کل سازمان ملل را - که درخواست اوست - بپذیرم و پذیرفتم. چون عراق اعلام کرد که موقتاً شهرها را نمیزند، به توپخانهها دستور داده شد که دیگر شهرهای عراق را نزنند. ظهر سلمانی برای اصلاح آمد.
عصر با [آقای خاویر پرز دکوئیار] دبیر کل سازمان ملل متحد ملاقات کردم و مفصلاً مواضع و نظراتمان را گفتم. فکر میکنم که ملاقات خوبی بود. به او گفتم که از کیفر متجاوز نمیگذریم و آمادهایم هرگونه اقدام خلاف مقرارت بینالمللی را که در پاسخ به جنایات مکرر عراق، به عنوان مقابله به مثل انجام میدهیم، متوقف کنیم.
تا ساعت هشت شب گزارشها را در دفترم خواندم و کارها را انجام دادم. احمدآقا و آقای موسوی اردبیلی، تلفنی درباره نتایج ملاقات توضیح خواستند. آقای دکتر ولایتی نتیجه مذاکرات هیأت اعزامی به روسیه را شرح داد. آنها قول دادهاند که از تحویل موشکهای دور برد به بغداد خودداری کنند. تمایل به توسعه روابط با ما دارند، از عدم برخورد مناسب ما در جریان قطع ارسال اسلحه از سال 1980 به عراق گله داشتهاند و بر ختم جنگ اصرار دارند. مناسبات بازرگانی دو کشور هم توسعه خواهد یافت.