خاطرات روزانه آیت الله هاشمی رفسنجانی/ سال 1363/ کتاب «به سوی سرنوشت»

    هنوز کسالتم تمام نشده است. گزارشها را تا ساعت نه صبح، در منزل خواندم. مراکز خبری و خبرساز دنیا از عمل ایران در مورد خلع سلاح ربایندگان هواپیما و بازپس گیری هواپیما از هواپیماربایان مات مانده‏اند. خبرگزاریهای خارجی نه مایلند از این اقدام ستایش کنند و نه می‏توانند به طور مستدل این اقدام را محکوم نمایند. [در واقع، هم] به نعل و [هم به] میخ می‏زنند.

    به مناسبت عید میلاد [حضرت رسول اکرم(ص)]، برای زیارت امام، به حسینیه جماران رفتیم. حدود یک ماه بود که امام، ملاقات عمومی رسمی نداشتند. امام در این ملاقات خیلی خوب و شاداب حرف زدند و به شایعات کسالت خودشان پایان دادند؛ مایه سرشکستگی منابع [خبری] شایعات [بیماری] خواهد شد.

    بعد از مراسم، رئیس جمهور و آقایان صیاد [شیرازی] و محسن رضائی آمدند. درباره نیازهای عملیات آینده بحث کردیم. نظامی‏ها، [فرماندهان سپاه و ارتش] عملیات را وسیع‏تر از حد مورد نظر، ترسیم کرده‏اند و نیازهای جدید[ی برای عملیات] خلق شده است. قرار شد نیازهای عملیات حتی‏الامکان تهیه شود.

    با آقای [محسن]رضائی در مورد برنامه ملاقات آینده آنها، با مخالفانشان [در سپاه]، با امام صحبت کردم. آقای موسوی اردبیلی هم آمدند و با حضور آقای خامنه‏ای، در باره کیفیت برخورد قضائی با هواپیماربایان، بحث و در این مورد، تصمیماتی اتخاذ شد.

    عصر، [از نظر جسمی] کمی احساس سلامتی نمودم و استحمام کردم و به آقای ولایتی، تلفنی گفتم وزارت امور خارجه نظارت نماید که نسبت به آمریکایی‏هایی که در هواپیما زنده مانده‏اند و در بیمارستان هستند، بدرفتاری نشود.

    اول شب، آقای [مصطفی] کفاش‏زاده آمد. از فرانسه آمده و مدعی است که شخصیتی از نزدیکان [فرانسوا] میتران [رئیس جمهور فرانسه]، می‏خواهد با نماینده‏ای از طرف من، صحبت کند. قبلاً قرار بود [این شخص] همراه [فرانسوا] میتران به سوریه برود و در آنجا با آقای محتشمی [سفیر ایران در سوریه] صحبت کند؛ نتوانسته به آنجا برود.

    شب، در بین نامه‏های رسیده، قصیده‏ای از آقای [محمد حسین] شهریار - شاعر معاصر - در وصف خطبه‏های نماز جمعه‏ام دیدم و با شعر، جواب ایشان را تهیه کردم.