خاطرات روزانه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی/ سال 1362/ کتاب «آرامش و چالش»

    تا ساعت هشت صبح مطالعه می‏کردم. کلیه‏ام درد گرفته بود. به خاطر انجام چندین ملاقات، بنا بود در مجلس باشم. آقای خسروتهرانی [مسئول اطلاعات نخست وزیری] آمد. از برخوردها گله داشت. استعفا داده است؛ گفتم استعفا نکند. آقای [سیدمحمود]دعایی همراه با یک نفر از استعدادهای درخشان که ابتکاراتی کرده بود، آمدند. درد کلیه‏ام، شدت گرفته بود، نتوانستم ملاقات را تمام کنم؛ بقیه ملاقاتها را لغو کردم. دکتر خبر کردم. [دکتر هادی منافی]وزیر بهداری و دو وزیر بهداری سابق و اسبق دکتر[محمدرضا]عارفی و دکتر [موسی]زرگر و چند پزشک دیگر آمدند. نظر اکثریت برناراحتی کلیه از شن یا سنگ بود. مسکن قوی تزریق کردند و خون و ادرار، برای آزمایش بردند. کمی راحت شدم. دوباره درد برگشت. باز هم آمدند و مسکن دادند. ظهر طاقتم تمام شد. برای عکس‏برداری و معالجه به بیمارستان قلب رفتم. تا نزدیک غروب عکس و معاینه بود و مرتب با آمپولهای مسکن که تزریق می‏شد، درد را آرام می‏کردند. آخرین عکس نشان داد که سنگ از کلیه عبور کرده و نزدیک مثانه است. درد هم ساکت شد. خانواده و بچه‏ها هم آمدند. ضرورتی نبود که در بیمارستان بمانم. شب به خانه آمدم. دیگر درد عود نکرد و شب را راحت خوابیدم. خبر مهمی نداشتیم. امروز صبح، فیلم مصاحبه دکتر [سرگون]بیت‏اوشانا [گوک تپه] نماینده اقلیت [مسیحیان] آشوری [و کلدانی] در مجلس را - که به جرم توده‏ای بودن، بازداشت شده - دیدیم؛ اعتراف کرده و تقاضای عفو نموده است. بنا بود رهبران آشوری‏ها به ملاقات بیایند که لغو شد.