خاطرات روزانه آیت الله هاشمی رفسنجانی سال 1362 – کتاب آرامش و چالش

    بعد از نماز صبح، از قرارگاه نجف، درباره عملیات دیشب توضیح خواستم. معلوم شد در حّد باز پس‏گیری همان خاکریز پریشب پیشرفت کرده‏اند. گفتند دشمن از بمب شیمیایی استفاده نموده و ارتباطات بی‏سیم را - که وسیله هدایت و هماهنگی واحدهای درگیر است - مختل کرده است.

    از دو قرارگاه نجف و کربلا، خواستم برای تعیین تکلیف برنامه آینده عملیات خیبر به این قرارگاه بیایند و به آقای سرهنگ موسوی قویدل گفتم که برای کار، برنامه‏ای تهیه کنند.

    پیشرفت جنگ، خیلی مشکل شده است. تبلیغات تلویزیونی و رادیویی عراق در نیروها تأثیر منفی می‏گذارد و از ضعفها و عدم موفقیتهای ما، خیلی بد بهره‏برداری می‏کنند. فشار نیروی هوایی و ایذاء بمبهای شیمیایی هم وجود دارد.

    وضع را به رئیس جمهوری گفتم و تذکر دادم که امروز در نمازجمعه، خیلی خوشبینانه صحبت نکند. مقداری اطراف قرارگاه با دکتر روحانی قدم زدیم و درباره وضع جنگ و مسائل دیگر بحث کردیم. حضور دکتر [حسن]روحانی در قرارگاه برای کار من مفید است. صدای توپهای جبهه جنگ، مرتباً به گوش می‏رسید؛ با اینکه بیش از صد کیلو متر فاصله است. حدس زدیم پاتک  شدید دشمن در جریان است.

    وقتی که به مقر برگشتیم، از شنود مکالمات دشمن، گزارش رسید که آنها مدعی هستند خاکریز ما را گرفته‏اند و نیروها را از موضعی که دیشب به دست آورده‏ایم، عقب زده‏اند. اگر درست باشد، برنامه ما را به هم می‏زند.

    فیلمی از عملیات در شرق دجله و دوران تصرف اطراف قرنه را با ویدئو دیدیم. حالت هجوم تانکها و هواپیماهای عراقی به نیروهای پیاده و پشت سنگرها را که دفاع می‏کردند، نشان می‏داد.

    عصر همه فرماندهان و مسئولین قرارگاه‏های سپاه و ارتش آمدند. جمع‏بندی از عملیات شد و به این نتیجه رسیدیم که باید برای حفظ جزیره، خیلی ساعی باشیم. روی اهمیت جزیره تکیه شد و [مقرر گردید] برای ادامه عملیات، طرحی از طرف هر یک از قرارگاه‏ها تهیه شود و پس از تصویب به اجرا در آید.

    آقایان صیاد [شیرازی] و [محسن] رضایی هم جداگانه مطالبی درباره فرماندهی و اشکالات طرف مقابل گفتند. در عمل واضح شد که ریشه مشکلات، فعلاً در اختلاف نظرهای فرماندهان اصلی جبهه و ارتش و سپاه است؛ گرچه همه با اخلاص‏اند ولی بالاخره اختلاف نظرها جدی است؛ دو شیوه کاملاً مختلف در یک عملیات واحد وجود دارد. شب به تهران آمدیم. ساعت یازده شب رسیدیم.