خاطرات روزانه آیت الله هاشمی رفسنجانی / سال ۱۳۷۶ / کتاب «سردار سازندگی»

 یکشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۷۶ // ۱۰ شوال ۱۴۱۸// ۸ فوریه ۱۹۹۸

دیشب باران خوبی بارید. شورای مرکزی جامعه اسلامی فرهنگیان آمدند. آقایان دهقان، بادامچیان و فدایی گزارش دادند و از کمی امکانات برای فعالیت گفتند. من هم نکاتی برای راه‌های فعالیت گفتم.[1]

دکتر [حسن] حبیبی، [معاون اول رئیس‌جمهور] آمد. درباره مشکلات دولت، با توجه به کم‌شدن درآمد نفت و خطر تورم زیاد با توجه به گران‌شدن ارزها و پیگیری بیشتر برای استفاده از اجازه‌های بای‌بک و تسهیلات بیشتر بانکی و عملی‌شدن عبور نفت و گاز آسیای میانه از ایران صحبت‌کردیم. پذیرفته است‌که فعلاً صحبتی از استعفا نکند.

 عصر با آقای [محمد] یزدی، رئیس قوه قضاییه ملاقات داشتیم. درباره فشارهای تبلیغاتی که جناح چپ روی قوه قضاییه آورده و انتخابات میان‌دوره‌ای [مجلس] و فعال‌شدن جامعه روحانیت [مبارز تهران] و مسئله حکم اعدام [مرتضی] فیروزی، [سردبیر روزنامه ایران‌نیوز] صحبت شد. آقای یزدی، با خواستن پرونده اجرا را متوقف‌کرده تا درباره ادعای انکار بعد از اقرار و نیز ادعای عدم اجازه به وکیل برای دفاع بررسی‌کند. قرار شد، فردا وکیل را هم بپذیرد و گفت‌که در جلسه دیروز شورای عالی امنیت ملی هم این را از ایشان خواسته‌اند. درباره حکم اعدام بازرگان آلمانی و امکان حل مسئله دارابی از این طریق و ایشان، به‌کار آقای [علی] رازینی،  در برخورد با مسئله [ثروت‌های بادآورده] و شهرداری‌ها اعتراض داشت.

آقای مرتضی‌نبوی، [مدیرمسئول روزنامه رسالت]، تلفن‌کرد و خواست‌که به دکتر ولایتی توصیه‌کنم‌که نامزد انتخابات میان‌دوره‌ای تهران شود. تلفن‌کردم؛ کمی از موضع مخالفت تنزل‌کرد. آقای قاسم صفریان از نوق آمد. از رواج ناامنی مجدد و نیز از عدم همکاری فرماندار رفسنجان برای تأسیس بخشداری نوق در سه قریه که قبلاً تصویب شده، شکایت داشت.

شب میهمان رهبری بودم. درباره اجلاس خبرگان مشهد صحبت شد. از نحوه برگزاری راضی بودند. درباره تب تأسیس احزاب و راه انداختن روزنامه‌ها و نشریه‌ها و لزوم فعال‌تر شدن جامعه روحانیت مبارز تهران و مسئله عراق و آمریکا و ضرورت آمادگی ما برای بهره‌برداری مناسب در شرایط‌گوناگون و سفر ایشان به هرمزگان -که هفته آینده می‌روند- و سفر من به مکه که نظر هر دوی ما این است‌که اگر زیارتی باشد بهتر است و ایشان مخالفتی با سفر سیاسی رسمی هم ندارند.

زلزله دیروز بخار افغانستان، تلفات زیادی داشته است. خودشان آمار مجروحان و کشته‌ها را بیش از چهار هزار نفر گفته‌اند. متأسفانه طالبان هم در همین حال منطقه را بمباران کرده‌اند.