جمعه ۱۰ بهمن ۱۳۷۶ // ۱ شوال ۱۴۱۸// ۳۰ ژانویه ۱۹۹۸

در خانه بودم. کمی برف هم داشتیم. عمده وقت به مطالعه کتاب خاطرات خوزستان گذشت؛ به‌عنوان خاطرات سفر رضاخان در زمان نخست‌وزیری در سال ۱۳۰۴ به خوزستان، برای سرکوب شیخ‌خزعل نوشته شده است. در مقدمه چاپ بعدی، نوشته شده که به املای رضاخان و قلم بهرامی - که به عنوان دبیر اعظم، همراهش بوده - نوشته شده و در چاپ بعدی اصلاحاتی شده. خیلی ماهرانه تهیه شده و بعید است که محصول فکر و عقل خودش باش. اهمیت کار خود را در مواردی تا سرحد افسانه ثبت کرده، مثل سفر دریایی از بوشهر تا بندردیلم و یا ورود به اهواز در حالی‌که شهر، مملو از نیروهای مسلح دشمن است، به صورت تنهایی همراه یک نفر و جلوتر از بیست نفر دیگر، همراهان علیرغم اعلام خطرها.

در گزارش‌ها، اظهارات [بیل] کلینتون، رئیس‌جمهور آمریکا، در خصوص تمایل به مبادلات فرهنگی با ایران موردتوجه است؛ جواب مساعد اظهارات آقای خاتمی و نیز مقدمه‌چینی برای حمله به عراق به منظور امیدوارکردن ایران تلقی شده است. عکس‌العمل الجزایر نسبت به اظهارات رهبری در نماز عید [فطر]، در خصوص کشتارهای وحشیانه در الجزایرکه به نحوی دولت الجزایر را مسئول این وضع دانسته‌اند؛ گرچه گفته‌اندکه نمی‌دانند به دست چه کسی انجام می‌شود.

فائزه و مهدی و بچه‌ها اینجا بودند. درباره روزنامه زن که فائزه امتیاز گرفته و مشغول تهیه مقدمات مالی و انسانی است، صحبت شد، کار مشکلی است.