شنبه ۲۰ دی ۱۳۷۶ // ۱۱ رمضان ۱۴۱۸// ۱۰ ژانویه ۱۹۹۸

آقای [سیدحسین] موسویان از آلمان آمد. خداحافظی‌کرده است. گفت، فضای سیاسی اروپا نسبت به ایران مساعد است و آماده همکاری بیشترند و به دولت خاتمی امید بسته‌اند در مقابل رهبری و می‌خواهند دولت را تقویت کنند و تبلیغات وسیعی در این جهت دارند و اگر دولت برنامه‌ای داشته‌باشد، می‌تواند امتیازاتی کسب‌کند. گفت، مقدمات‌کار تأسیس حزب را با مطالعه اساسنامه‌ها و رویه‌های احزاب بزرگ دنیا و شناسایی افراد برای همکاری آماده کرده‌اند. از عدم توجه دولت به امور توسعه و نیز سیاست نامناسب دفتر رهبری که منجر به تضعیف موقعیت رهبری شده، اظهار نگرانی کرد.

آقای [جمال] ساداتیان آمد. از آقای حجازی در دفتر رهبری و نیز وزارت اطلاعات و شورای نگهبان که مانع نامزدی او در انتخابات مجلس شدند، شکایت دارد.

آقای نجفی‌علمی، همراه جمعی از همکارانش که روی برنامه ۲۵ ساله (ایران ۱۴۰۰) کار می‌کردند، آمدند. از من به خاطر مطرح کردن برنامه درازمدت تشکر نمودند و گزارش کار دادند. گله دارندکه دولت جدید، کار را پیگیری نکرده و از من خواستند که در مجمع تشخیص مصلحت، این کار را پیگیری کنم. گفتم، در حد سیاست‌های‌کلی عمل می‌کنیم و برنامه را دولت باید تنظیم کند. دو نفر از اساتید معمم دانشگاه امام صادق‌که در جمع آن‌ها بودند، از من خواستند، درس خارج برای بحث حکومت اسلامی را شروع کنم.

عصر آقای [محمود] واعظی آمد. همان حرف‌های آقای موسویان را گفت، ولی سرگردانی مدیران در دولت و خطر تضعیف سازندگی و تضعیف بیشتر رهبری و ضرورت اقدامی از سوی من، برای جلوگیری از این خطرها را اضافه‌کرد.

افطار همراه سران سه قوه، میهمان رهبری بودیم. بحث جدی نداشتیم. صحبت‌های متفرقه‌ای در مورد هواپیمای سانحه دیده فوکر ۱۰۰ و مصاحبه آقای خاتمی و فتوای رهبری در مورد احتیاط در نماز صبح، بعد از اذان صبح و دادن سهم امام به غیرولی‌فقیه و فتوای امام در مورد بلاد کبیره داشتیم. آقای خاتمی، [رئیس‌جمهور]، خواست‌که وقتی برای بررسی وضع بعد از مصاحبه ایشان بگذارم؛ قرار شد فردا شب به منزل ما بیایید.