یکشنبه ۷ دی ۱۳۷۶ // ۲۷ شعبان ۱۴۱۸// ۲۸ دسامبر ۱۹۹۷

از منزل به محل کتابخانه و موزه ملک، متعلق به آستان‌قدس رضوی رفتیم‌که در زمین متعلق به موقوفات حاج‌حسین ملک که در باغ وزارت امورخارجه قرار گرفته و به خاطر موقوفه بودن، تحویل شده است. عفت و فاطی هم همراه من بودند. آقای [عباس واعظ] طبسی، [تؤلیت‌آستان قدس‌رضوی] و مدیران آستان‌قدس هم بودند. افتتاح‌کردیم و از موزه‌های تمبر و قالی و خطوط و کتابخانه، بازدید نمودیم.[1]

در سالن مراسم، گزارش کار توسط آقای دهقان و خیرمقدم و توضیح خدمات سازندگی توسط آقای طبسی داده شد. آقای نورانی گفت، رضاشاه فشار آورده بوده که املاک و نفایس ملک را بگیرد و او وقف امام‌رضا (ع) کرده وگفته‌که به رضاشاه نمی‌دهم و می‌دهم به شاه‌رضا. من هم درباره وقف و اهمیت حفظ موقوفات و استفاده و اجازه تبدیل به احسن برای بهره‌وری از موقوفات و حفظ نام واقف برای تقویت انگیزه وقف، صحبت‌کردم.[2]

به دفترم رفتم. آقای [علی] عسکری، مدیرعامل فروشگاه‌های رفاه آمد. گزارش وضع را داد و گفت، چون آقای خاتمی شرایط او را نپذیرفته، برای اداره تعاون، به سپاه برگشته است. از من برای اقدام جهت بهترکردن زندگی پرسنل سپاهی، کمک خواست. آقای طبسی آمدند. درباره انتخابات خبرگان و مسائل اخیر قم و مشهد برای تضعیف رهبری و جلسه آینده خبرگان در مشهد صحبت‌کردیم.

عصر آقای [محمدعلی] انصاری نوقی، رئیس بنیاد شهید رفسنجان و برادرش آمدند. از مشکلات رفسنجان در اثر اُفت سرما برای پسته و ضعف نماینده جدید رفسنجان برای رفع مشکلات و نیازهای خانواده‌های شهدا گفت. برای عمل‌جراحی چشم همسرش‌که آب مروارید آورده، در تهران است.

آقای [علی‌اکبر] مسعودی خمینی، [تؤلیت آستان‌حضرت معصومه] آمد. اوضاع قم را گفت و راجع به نظر علمای قم در مورد مرجعیت آیت‌الله خامنه‌ای که مخالف‌اند و نیز ضرورت برخورد مدبرانه با مسئله آیت‌الله منتظری. برای عمران اطراف حرم استمدادکرد. در مورد مسئله دفن آقای [سیدمحمدباقر] سلطانی در حرم گفت، قبری در پنج متری قبر آیت‌الله طاهری در اختیارشان گذاشتیم، ولی آن‌ها بهانه‌گیری کردند و متصل به قبر می‌خواستند که نداشتم و به تهران بردند.

در خاتمه جلسه موزه و کتابخانه، خانم کاشانی مراجعه کرد و گفت، فکر ایجاد کانال خزر - خلیج فارس را اول بار او مطرح کرده و امروز که جدی گرفته شده، چرا نامی از او نمی‌برند. گفتم اسنادش را به دفتر بیاوردکه چند نامه و مکاتبه را آورد. تا ساعت هشت شب، کارها را انجام دادم و به خانه آمدم.