جمعه ۱۶ آبان ۱۳۷۶ // ۶ رجب ۱۴۱۸ // ۷ نوامبر ۱۹۹۷

از ساعت شش بعد از ظهر تا این لحظه - ساعت هشت شب - مسابقه فوتبال ایران و قطر را دیدم. در ورزشگاه دوحه برگزار شد. مستقیماً از شبکه دو ایران هم پخش شد. برخلاف امیدها و انتظارها دو بر صفر، به نفع قطر تمام شد و شانس رفتن ما به جام جهانی فرانسه را خیلی‌کم‌کرد. تیم ما بد بازی‌کرد و قطری‌ها خوب بازی‌کردند. مربی خوب قطری‌هاکه اهل بوسنی است، خوب‌کارکرد.

تمام روز در خانه بودم. وقت با مطالعه و استراحت و صحبت با بچه‌ها گذشت؛ ظهر همگی جمع بودند. با عفت هم تلفنی صحبت‌کردم. گفت، دکتر گفته‌که رو به بهبودی است، ولی باید معالجه را ادامه دهد.

در گزارش‌ها، بحران عراق و آمریکا شدیدتر شده است. سه دور مذاکره هیئت اعزامی سازمان ملل با عراق هم بی‌نتیجه مانده و هیئت برگشته است. عراق اصرار داردکه اعضای آمریکایی را در هیئت بازرسی نمی‌پذیرد و آمریکا تهدید می‌کند.

امروز هم در خیلی جاهای کشور باران داشتیم؛ مایه خوشحالی است. با آقای [حسین] پورمحمدی [خیاط] در قم، تلفنی صحبت کردم که لباده‌ای مناسب برای کوه‌نوردی‌ام بدوزد؛ کمی‌کوتاه و یقه باز.