پنج‌شنبه ۲۰ آذر ۱۳۷۶//۱۰ شعبان ۱۴۱۸ // ۱۱ دسامبر ۱۹۹۷

تا عصر در منزل بودم و تاریخ مشروطه را مطالعه می‌کردم. جریان بازداشت و محاکمه و اعدام شیخ فضل الله نوری متأثرم کرد؛ مخصوصاً که یک ارمنی در رأس پلیس و نظمیه بود و علما در محاکمه شرکت داشتند.

در گزارش‌ها، تحلیل‌ها روی اجلاس سران سازمان کنفرانس اسلامی فراوان است و اختلاف در جهت‌گیری رهبری و رئیس‌جمهور در نطق افتتاحیه، سخت مورد سوءاستفاده رسانه‌های غربی است؛ گرچه تفاوت جزیی است. واینکه اختلاف نظر در اعضای کنفرانس باعث تأخیر در جلسه اختتامیه شد. مسئله صلح خاورمیانه و تفاوت دیدگاه ما با سایرین این اختلاف را پیش آورد. اکثراً اصل برنامه سازش را تأیید می‌کنند و اسراییل را متخلف می‌دانند که به قرارها عمل نمی‌کند و ما اصل سازش را قبول نداریم و در نطق رهبری هم همین مسئله باعث عکس‌العمل‌ها شد.

عصر در ساختمان حافظیه، ملاقاتی با آقای حیدر علی‌اُف، رئیس‌جمهور آذربایجان داشتم. مقداری گله‌ها مطرح شد و نیز ضرورت همکاری که تأکید کردم، در این مرحله به گله‌ها نپردازند و برای رونق همکاری‌ها تلاش کنند و در عمل، گله‌ها رفع می‌شود.

قرار بود، از ساعت سه بعد از ظهر، مراسم اختتامیه کنفرانس، به‌صورت زنده و مستقیم پخش شود، به خاطر عدم توافق بر سند مطالب، این مراسم در ساعت هشت و پنج دقیقه شروع شد. جالب هم بود، ولی بعضی مضامین در تضاد با نظرات رهبری است که شاید رسانه‌های خارجی روی آن انگشت بگذارند و تبلیغات سوء بنمایند؛ از قبیل مسئله تسامح و عدم محکومیت روند صلح و مسئله استفاده از فرهنگ غربی به جای تهاجم و تبلیغ زیاد به نفع ملک‌حسن، [پادشاه]، رئیس اجلاس سابق سران سازمان کنفرانس اسلامی و کم‌رنگ شدن اسم رهبری در بیانیه‌های رسمی و البته بیانیه مفصل را هم نخواندند، ولی نسخه‌های آن پخش شد که نمی‌دانم چه مضامینی د