خاطرات
  • صفحه اصلی
  • خاطرات
  • خاطرات روزانه آیت الله هاشمی رفسنجانی / سال ۱۳۷۶ / کتاب «سردار سازندگی»

خاطرات روزانه آیت الله هاشمی رفسنجانی / سال ۱۳۷۶ / کتاب «سردار سازندگی»

نگرانی از انصراف تدریجی سران کشورهای اسلامی برای حضور در تهران

  • شنبه ۱۵ آذر ۱۳۷۶

شنبه ۱۵ آذر ۱۳۷۶//۵ شعبان ۱۴۱۸ // ۶ دسامبر ۱۹۹۷

 

اول وقت آقای [علی] لاریجانی، [رئیس سازمان صدا و سیما] آمد. اظهارنگرانی‌کرد، از جریان خودداری بعضی از سران مهم کشورهای اسلامی، از حضور در تهران، مثل مراکش و اندونزی و قزاقستان و قرقیزستان و ازبکستان و برونئی به اضافه اردن که همگی قبلاً اعلان شده بود که می‌آیند و احتمال اینکه در دو سه روز آینده، افراد دیگری هم به آن‌ها ملحق شوندکه احتمالاً آمریکا پشت‌کار است و چاره‌جویی‌کرد.

در جلسه شورای مجمع [تشخیص مصلحت نظام]، تعداد دیگری از عناوین نیازمند به تعیین سیاست‌کلی در بخش آموزش و تحقیق مشخص شد. من تذکر دادم که نباید وضعی پیش‌آیدکه دست مجلس و دولت در تصمیمات بسته شود و در هر موردی، شُبهه مخالفت با مصوبات رهبری در کار باشد.

ظهر آقایان دکتر [حسن] روحانی و [علی] لاریجانی آمدند و همان نگرانی مطرح شده از سوی آقای لاریجانی را مطرح‌کردند. پیشنهاد داشتند که من یا آقای خاتمی، با آن‌ها تماس بگیریم و یا لااقل در مورد بقیه فکری بشودکه اضافه نشوند. خطرکمترشدن میهمانان درجه یک را می‌دهند. قرار شد بررسی‌کنند و پس از مشورت راهی ارائه دهند. سرمقاله امروز روزنامه جمهوری اسلامی را آورده بودند که به بعضی از سران کشورهای اسلامی اهانت‌کرده و ممکن است در جلسه وزرای امور خارجه امروز، مورد اعتراض قرارگیرد و بهانه‌ای برای نیامدن دیگران هم بشود.

آقای زنگنه، [وزیر نفت] آمد، برای توضیح علت افزایش سقف تولید نفت اوپک که باعث پایین آمدن قیمت نفت شده؛ خلاصه‌اش این است که عربستان سعودی، اعمال نفوذ کرده و با اینکه اکثراً قبول دارند که ضرر می‌کنند، ولی رأی داده‌اند.

عصر آقای [یحیی] رحیم‌صفوی، [فرمانده‌کل سپاه] آمد. گزارشی از اقدامات برای امنیت و نظم اجلاس سران سازمان کنفرانس اسلامی را داد و از عواقب مسئله آیت‌الله منتظری اظهارنگرانی‌کرد و گفت، پیگیری مسئله به شورای عالی امنیت ملی سپرده شده و در دستور دبیرخانه است.

آقای [مرتضی] الویری آمد. از رکود اقتصادی کشور اظهار نگرانی کرد و گفت، به مناطق آزاد هم سرایت کرده و سرمایه‌گذاری را کم نموده و عامل آن، مسئله ثروت‌های بادآورده و تصمیمات دولت است. از وضع مسائل رهبری و نگرانی مردم و احتمال جدایی بیشتر بین رهبری و مردم، اظهار نگرانی و چاره‌جویی کرد.