پنج‌شنبه ۱۳ آذر ۱۳۷۶//۳ شعبان ۱۴۱۸ // ۴ دسامبر ۱۹۹۷

امروز در منزل بودم. بیشتر وقت را به مطالعه تاریخ معاصر و مرور مجدد خاطرات سال ۱۳۶۰ برای چاپ گذراندم. آیت‌الله خامنه‌ای، پیش‌نویس سخنرانی‌شان برای اجلاس سران [سازمان کنفرانس] اسلامی را برای مشورت فرستادند؛ خواندم و چند اصلاحیه یادداشت کردم. به نظرم طولانی است که مناسب وضع آن اجلاس فشرده نیست؛ این را هم تذکر دادم. ولی مجموعاً خوب است. به قلم خودشان نوشته شده است.

در گزارش‌ها بود که آقای [نورسلطان] نظربایف که قرار بود در اجلاس شرکت‌کند، اعلان‌کرده که خودش نمی‌آید و نیز در اجلاس کارشناسان، به نوشته روزنامه جمهوری اسلامی اعتراض شده که نوشته «گفته می‌شود شاه‌حسن و شاه‌حسین شرکت نمی‌کنند و اگر شاه برونئی و شاه عمان هم نیایند، شاه در اجلاس نداریم» و این را اهانت به سران تلقی کرده‌اند. نامناسب برای فضای اجلاس است‌که باید با احترام و ادب توأم باشد و ممکن است همین باعث شود که بعضی دیگر نیایند.

گزارش دیگری بودکه هنگام بحث درباره وضع عراق در اجلاس‌کارشناسان در صداوسیما، گربه‌ای سروصدا راه انداخته و نماینده عراق گفته، این صدای گربه است و نه ناله بچه‌های عراقی. امروز اعلان شد که دولت در مدت برگزاری اجلاس سران، دانشگاها و مدارس را در تهران تعطیل‌کرده که کار مناسبی نیست و تفسیرهای خوبی هم نخواهد داشت.

در گزارش‌های خارجی، انحلال پارلمان هند و دعوت به اعتصاب از سوی احزاب بنگلادش به خاطر قرارداد دولت با شورشیان و نیز کمک 55 میلیارد دلاری صندوق بین‌المللی پول به کره‌جنوبی برای نجات اقتصاد کره از بحران شدید مورد توجه است به‌خصوص که تا این اواخر کره به‌عنوان یک کشور موفق در اقتصاد شناخته شده بود. سفیرمان در عربستان اطلاع داد که [امیرعبدالله]، ولیعهد عربستان، پیشنهاد داردکه در ایران، شب اول مایل است میهمان من در منزل باشد؛ پذیرفتم.