جمعه ۳۰ آبان ۱۳۷۶ // ۲۰ رجب ۱۴۱۸ // ۲۱ نوامبر ۱۹۹۷

در منزل بودم؛ با مطالعه کتاب و بولتن‌ها و گزارش‌های خبری. عصر حسن‌آقا خمینی آمد و از من خواست که برای آرام شدن وضع کشور که پس از اظهارات آقایان منتظری و آذری پیش آمده، کمک‌کنم.

حسن‌آقا خمینی گفت، این چیزی که به عنوان نامه ۱/۶/۶۸ امام به آیت‌الله منتظری منتشر شده، متن اصلی نامه نیست و بخشی از آن است و متن اصلی نامه را دیشب به رهبری داده است و امروز به روزنامه‌ها داده شده که فردا منتشر می‌شود. گفت، بعضاً مراجع قم نظر مناسبی به رهبری ندارند، ولی اظهارات آیت‌الله منتظری، وضع را به نفع رهبری تغییر داده است.

امروز در اکثر شهرها، جمعی از نمازگزاران جمعه علیه آقای منتظری و آقای آذری [قمی] و به حمایت از رهبری راهپیمایی‌کرده‌اند و شعارهای تندی داده‌اند. صداو سیما هم آنها را پخش می‌کند. ائمه جمعه هم با حمایت از ولی فقیه، به آقایان منتظری و آذری حمله‌های تُندی کرده‌اند. رسانه‌های خبری خارج ازکشور هم با خوشحالی این درگیری‌ها را بزرگ می‌کنند و معمولاً به ضرر رهبری تفسیر می‌کنند. در قم نیز همچنان حسینیه شهدا و دفاتر آقای منتظری و آقای آذری در تصرف طلاب است و مرتباً بیانیه‌های تند منتشر می‌کنند و علیه وزیر کشور هم حرف می‌زنند.

آقای عبدالله نوری و آقای حسین مرعشی آمدند. از عواقب اوضاع جاری نگران هستند. گفتند، آقای جعفری گیلانی از قول من گفته که برای مسئله جاری در مورد آیت‌الله منتظری، باید سعی کرد که مسئله به کلی حل شود. حسن‌آقا هم امروز عصر همین را گفت. گفتم، من گفته‌ام در چارچوب تصمیم‌های شورای‌عالی امنیت ملی باید عمل شود.

در بحران عراق، آمریکا هنوز به تقویت نیروی نظامی در منطقه ادامه می‌دهد و روسیه قول داده که در جهت تخفیف تحریم‌های عراق حرکت کند. سفر وزیر امور خارجه عراق به سوریه بعد از هفده سال قهر و نیز بحران پاکستان و صراحت آمریکا در بن‌بست مسئله صلح خاورمیانه و تضاد آن با سایر منافع او در منطقه مورد توجه است.