-
شنبه ۱ شهریور ۱۳۷۶
شنبه ۱ شهریور ۱۳۷۶//۲۰ ربیع‌الثانی ۱۴۱۸ // ۲۳ آگوست ۱۹۹۷
تعمیر ایستگاه [فضایی] میر[1] توسط سرنشینان، باعث توجه ناظران است و بحران در جنوب لبنان. تا ساعت ساعت ده و نیم صبح گزارش‌ها را دیدم. سپس جلسه مجمع تشخیص مصلحت نظام بود که ۲ ماده از قانون [مبارزه با قاچاق] مواد مخدر اصلاح شد. بعد از جلسه با دکتر [حسن] روحانی در مورد پذیرش ادامه کارش در شورای عالی امنیت ملی صحبت کردیم که تشویق کردم بماند؛ و با دکتر حبیبی بر سر جانشین ایشان برای دبیری مجمع.
ظهر محسن آمد و گفت، دولتی‌ها برای پذیرفتن شغلی پیگیری می‌کنند که مایل نیست بپذیرد؛ قرار شد در حد رئیس هیئت‌مدیره شرکت مترو بپذیرد. ۴ سالی عضو هیئت‌مدیره بوده است.
عصر آقای [مرتضی] الویری آمد. از ترکیب ستاد اقتصادی آقای خاتمی اظهار نگرانی کرد و گفت، ترکیبی از گروه‌های مختلف گذاشته و سهم داده‌اند. گفت، مطلع شده آقای خاتمی، اسم او را هم به رهبری برای سازمان برنامه‌وبودجه داده و ایشان رد کرده‌اند و ازاین‌جهت ناراحت بود. گفتم نشنیده‌ام. پیشنهاد کرد، با توجه به مقبولیت افکار و شیوه‌های مدیریتی من در اکثر نیروهای آگاه کشور، خوب است حزبی تشکیل بدهم؛ نپذیرفتم.
آقای [غلامرضا] شافعی، [وزیر صنایع] آمد و از حمایت‌های من نسبت به تعاونی‌ها تشکر کرد و یک تندیس زیبایی- عقاب بلندپرواز- از سوی تعاونی‌ها به‌عنوان سپاس آورد و برنامه‌اش برای وزارت صنایع را توضیح داد؛ مطلب تازه‌ای ندارد.
آقای پور فلاح، معاون ویژه اطلاعات آمد. بولتن‌های جدید و مطالب به‌کلی سری را آورد و از اینکه با فشار اطرافیان آقای خاتمی، مجموعه مدیریت فعلی وزارت [اطلاعات] متلاشی شود، اظهار نگرانی کرد. گفت از دفتر آقای خاتمی، با انتخاب رئیس دفتر موردنظر آقای دری مخالفت شده و نیز فشار است که او، [مصطفی] پورمحمدی و سعید اسلامی نیز عوض شوند. از سوءاستفاده از اطلاعات موجود در معاونت ویژه درباره شخصیت‌ها و نیز از تضعیف رهبری با توجه به وضع دفتر ایشان و رنجیدن تعدادی از علما و طیف راست از ایشان به خاطر کوتاه آمدن در مقابل جناح چپ و عدم وفاداری جناح چپ به ایشان و برنامه‌هایی که برای انتخابات خبرگان دارند، اظهار نگرانی کرد و گفت، حتی گروه آقای ری‌شهری هم به‌شدت رنجیده‌اند و به جناح چپ نزدیک شده‌اند.
آقای [رضا] امراللهی، [رئیس سازمان انرژی اتمی] آمد. از اینکه آقای خاتمی نمی‌خواهد او را حکم بدهد، ناراحت است و احساس می‌کند رهبری مخالفت کرده‌اند؛ از من خواست که کمک کنم
[1] - ایستگاه فضایی میر (به روسی: Орбитальная станция Мир) یک ایستگاه مدارگرد شوروی و بعد از آن روسیه بود. میر نخستین ایستگاه پژوهشی بشری در فضا بود که انسان به‌طور درازمدت در آن سکونت داشت. ساخت این ایستگاه مداری در سال ۱۹۸۶ آغاز شد و پس از تکمیل تدریجی در طی مدت ده سال، تبدیل به بزرگترین سازه فضایی ساخت بشر شد و این رکورد را تا سال ۲۰۰۱ حفظ کرد. ایستگاه میر جایگاهی برای انجام مطالعات علمی در زمینه‌های گوناگون بود که از میان آن‌ها می‌توان به زیست شناسی، فیزیک، ستاره‌شناسی و هواشناسی اشاره کرد. تکنولوژی‌هایی که با کمک ایستگاه میر توسعه یافتند امکان زندگی دائم انسان در فضا را فراهم کردند.
رکورد طولانی‌ترین اقامت پیوسته انسان در فضا توسط والری پلیاکوف پزشک و کیهان‌نورد روسی در ایستگاه میر شکسته شد و تا به امروز پابرجا است.علاوه بر فضانوردان شوروی سابق و روسیه، فضانوردان ۱۲ کشور دیگر از طریق برنامه‌های بین‌المللی همکاری فضایی مانند اینترکاسموس، یورومیر و میر-شاتل فرصت پرواز، زندگی و پژوهش در ایستگاه میر را یافتند. فضاپیماهای سایوز و پروگرس به ترتیب ابزار اصلی انتقال فضانورد و بار به ایستگاه بودند. طی برنامه میر-شاتل، از فضاپیماهای شاتل آمریکا نیز برای حمل فضانورد و بار به ایستگاه استفاده شد.