پنج‌شنبه ۲۳ مرداد ۱۳۷۶ // ۱۱ ربیع‌الثانی  ۱۴۱۸ //  ۱۴ آگوست ۱۹۹۷

در گزارش‌ها آرامش در تاجیکستان و تشکیل دولت جدید مخالفان طالبان در افغانستان مورد توجه است. [گلبدین] حکمتیار در این دولت نیست و ممکن است فتنه جدیدی آغاز شود. بعد از نماز، ساعتی در ساحل و در اطراف باغ قدم زدم.

ساعت ۱۱ به سوی کلاردشت حرکت کردیم. از مسیر جاده جنگلی عباس‌آباد ـ کلاردشت رفتیم. جاده بسیار زیبای جنگلی و در ارتفاعات است. از میان جنگل‌های انبوه عبور می‌کند. با کمک‌های خود من ساخته شده و قسمتی از آن هنوز آسفالت نشده است. فکر می‌کنم در آینده خیلی پُرترافیک بشود.

نزدیک ظهر وارد میهمانسرای ریاست‌جمهوری در کلاردشت شدیم. خود کلاردشت و محل این کاخ، خیلی باصفاست. زمینی در حدود ۹ هکتار است، در زمان رضاشاه ساخته شده در دو طبقه و حدود ۶۰۰ مترمربع با سقف‌های بلند قدیمی. اول انقلاب به بنیاد مستضعفان منتقل شده و مخروبه مانده. من دستور دادم نهاد ریاست‌جمهوری آن را خرید و بازسازی کرد و اکنون برای میهمان‌های نهاد که به شمال می‌آیند، آماده شده است.

هوای خیلی خوبی دارد. معمولاً اینجا ابر است، چون ابرها در برخورد با کوه البرز متوقف می‌شوند و می‌مانند و گاهی می‌بارند. دوران مه‌گرفتگی هم زیاد دارد. هوا معتدل است و باد و طوفان هم ندارد و همیشه نسیم خنک و نوازش‌دهنده‌ای دارد. پس از نماز، ناهار و استراحت و مقداری مطالعه تاریخ، به اظهارات مهندس رضا مرعشی، [برادر همسرم] که در زمان رژیم گذشته، همراه دایی خودشان – سیدکمال‌الدین طباطبایی- که رئیس اداره املاک بوده، چند روزی اینجا بوده‌اند، گوش‌دادیم.

ساعت ۵ برای بازدید معادن سنگ متعلق به شرکت متروی تهران رفتیم. مهندس ابراهیمی و مهندس وکیلی هم بودند. از نمایشگاه سنگ‌ها بازدید کردیم. انواع سنگ‌های زینتی گرانیت و چینی و مرمر است. از معادن و سینه‌های کار و نحوه بهره برداری بازدید کردیم. ذخایر سنگ عظیم است. تقریباً همه منطقه که بیشتر از ۱۰۰ کیلومترمربع است، ذخیره سنگ است. با عمق و ارتفاع صدها متر و به نظر می‌رسد، میلیاردها مترمربع سنگ داشته باشد، گرچه فعلاً یک و نیم میلیارد تُن ثابت و اعلان شده است.

سپس تا آخر دره در ادامه علم‌کوه در کنار روخانه پُرآب «سرد رود» رفتیم و به یخچال‌های طبیعی رسیدیم که برف‌ها از قدیم الایام انباشته شده و از زیر آنها رودخانه‌ای سرازیر است و هر سال هم اضافه می‌شود و گاهی با ریزش کوه‌ها، برف‌ها در زیر خاک مدفون می‌شود و سپس برف دیگری روی آن را می‌پوشاند.

شرکت مترو، حفر تونلی ازاینجا به‌طرف طالقان را که ۱۲ کیلومتر خواهد بود، شروع کرده است و از میان سنگ‌های گرانیت می‌گذرد که سنگ برمی‌دارند و تونلی می‌سازند و سرانجام آب رودخانه را از مسیر تونل به طالقان و ازآنجا به تهران می‌شود منتقل کرد. کار بسیار باارزشی است و ذخایر سنگ معدن، میلیاردها دلار ارزش دارد. باید بازاریابی شود. محسن که عضو هیئت‌مدیره مترو هم هست، موافق این‌گونه‌کارهای آقای [اصغر] ابراهیمی، [مدیرعامل شرکت مترو] نیست!