سهشنبه ۲۷ خرداد ۱۳۷۶// ۱۱ صفر ۱۴۱۸// ۱۷ ژوئن ۱۹۹۷
از منزل، برای مراسم سالگرد تأسیس جهاد [سازندگی] و افتتاح ۳۷۰۰ پروژه و تکریم از من، به ورزشگاه آزادی رفتیم. از نمایشگاه بازدید کردم. در مراسم، فیلم و نمایش از کارهای جهاد سازندگی و سخنرانی آقای [غلامرضا] فروزش، [وزیر جهاد سازندگی] و تقدیم لوح سپاس با دو فرش بود که یکی به صورت گلدان و دیگری با عکس من که مادر شهید کشوری تقدیم کرد. من هم سخنرانی مفصلی درباره خدمات جهاد ایراد نمودم.[1]
به دفترم رفتم. دکتر حبیبی، [معاون اول رئیسجمهور] آمد. عازم سفر به ویتنام است. درباره دستور مجمع تشخیص نظام صحبت شد. عصر شورای عالی مناطق آزاد، جلسه داشت. چهار منطقه حراست شده در بم و جلفا و امیرآباد بهشهر و بندر امام و منطقه سرخس، به عنوان منطقه آزاد تصویب شد. کمیته تخصیص ارز جلسه داشت. نیازهای طرح منجمله پارسجنوبی و گندم و گوشت تصویب شد.
[1] - در بخشی از این سخنرانی آمده است: «اگر جهاد تأسیس نمیشد و این برنامه مهم سازندگی نبود، چه اتفاقی میافتاد؟ یعنی اگر دستاوردهای جهاد را از بقیه کارها جدا کنید، منظره جالبی خواهید داشت. اگر چنین چیزی در خارج تحقق پیدا کرده و توسط انقلاب به ثمر نرسیده بود، آن هدف اصلی انقلاب که برقراری عدالت و رفع تبعیض بود، به هیچ وجه تحقق پیدا نمیکرد و اگر این کارها توسط انقلاب به ثمر نمیرسید، ما امروز شاهد تبعیض بیشتری بودیم که بحمدالله چنین چیزی پیش نیامد. خداوند امام راحلمان را راهنمایی کرد که در همان لحظات اول شروع کار، فرمان تأسیس جهاد را صادر کردند. الان که شما هجدهمین سالگرد تأسیس جهاد را جشن میگیرید و حدود ۳ ههزار و ۷۰۰ طرح و پروژه را افتتاح میکنید، وقتی به عقب نگاه میکنیم، در مثل چنین روزی که چند ماهی از انقلاب گذشته بود، با فقر و بیکاری و مشکل روستاها مواجه بودیم که در همان روزها مهاجرت روستاییها به شهرها- شهرهایی که وضع درستی هم نداشتند- اوج گرفته بود.» رجوع کنید ← کتاب «هاشمیرفسنجانی، سخنرانیهای ۱۳۷۶»، دفتر نشر معارف انقلاب، ۱۳۹۸.