خاطرات روزانه آیت الله هاشمی رفسنجانی / سال ۱۳۷۶/ کتاب « انتقال قدرت»

[1] - در بخشی از این سخنرانی آمده است: «طرح‌های ارائه شده در گروه‌های کاری و تصویب ۶ طرح به عنوان طرح‌های اولویت‌دار گروه ۸، اقدام مناسب و ارزشمندی است که کاملاً مورد حمایت جمهوری اسلامی ایران می‌باشد. این تلاش‌ها در راستای قوام و شکوفایی این تشکل و به منصه ظهور رساندن فعالیت‌های مشترک صنعتی و اقتصادی میان ۸ کشور اسلامی از اهمیت ویژه‌ای برخورد است. به همین منظور پیشنهاد می‌نمایم، گروه کاری صنعت کشورهای عضو بررسی پروژه‌های بزرگتر مشترک صنعتی را نیز در اولویت کاری خویش قرار داده و نتایج حاصله را به اجلاس آتی سران ارائه نمایند؛ مثل ساخت مشترک هواپیمای جت مسافربری، قطارهای سریع السیر مسافربری، لوکوموتیو، ماهواره‌های مخابراتی، تجهیزات صنایع نفت و نمونه‌هایی از این قبیل تجربه‌های موفقی که برخی از کشورهای این گروه در توسعه اقتصادی داشته‌اند، می‌تواند راهنمای سایر کشورهای عضو باشد. وجود مناطق آزاد تجاری در اکثر این مناطق از طریق یکنواخت‌کردن قوانین و مقرارت حقوقی و اداری مربوطه و همچنین تشویق بخش خصوصی در کشورهای گروه ۸ به سرمایه‌گذاری در این مناطق راه را برای ادغام هر چه بیشتر اقتصاد این کشورها از یک طرف و گسترش همکاری‌های صنعتی، علمی و مبادله اطلاعات فنی از طرف دیگر می‌گشاید. همکاران محترم، مایلم نگرانی عمیق خود را از مصوبه اخیر کنگره آمریکا در خصوص انتقال سفارت آن کشور از تل‌آویو به بیت المقدس و معرفی این شهر مقدس به عنوان پایتخت رژیم اشغالگر فلسطین ابراز نموده و آن را تجاوزی آشکار به حقوق حقه ملت فلسطین و بی‌اعتنایی به امت اسلامی و نشانگر مواضع غیر عادلانه آمریکا اعلام نمایم. این عمل خود دلیلی متقن بر عدم صلاحیت آمریکا برای میانجی‌گری در مسأله فلسطین است و برگ دیگری بر اثبات دنباله‌روی از سیاست‌های رژیم صهیونیستی در راستای تأمین منافع اسرائیل غاصب است. تصمیم انتقال سفارت از تل‌آویو به بیت المقدس ایجاب می‌نماید که جهان اسلام، به ویژه این تجمع مهم به عنوان نمایندگان اکثریت جمعیت جهان اسلام، برخورد مناسبی را با آن داشته باشد.» رجوع کنید ← کتاب «هاشمی رفسنجانی، سخنرانی‌های ۱۳۷۶»، دفتر نشر معارف انقلاب، ۱۳۹۸.

[2] - در بخشی از این مصاحبه آمده است: «ترکیه و ایران دو کشور دوست استراتژیک هستند که منافع آنها به هم گره خورده است. معمولاً هر چه به یکی از دو کشور آسیب بزند، اثر منفی آن روی کشور دیگر هم خواهد بود. طبیعی است که افراد فهمیده و دلسوز مایل نیستند روابط این دو کشور را تیره کنند. مسأله پ.ک.ک این روزها در ترکیه مطرح است و ایران هم مسأله کردها را دارد. دلیلی ندارد که ما مایل باشیم آنها توفیقاتی داشته باشند. ترکیه دوست ماست، اما پ.ک.ک روابط دوستانه‌ای با ما ندارد. من فکر می‌کنم آنهایی که این اتهام را مطرح می‌کنند، قصد دارند مشکل خودشان را به‌جای دیگری منتقل کنند و عجز خودشان را بپوشانند. ما پیشنهاد کردیم که یک گروه مشترک از دو کشور تشکیل شود، نماینده مخصوص من و آقایان دمیرل و اربکان هم در آن گروه باشند و هر ادعایی را رسیدگی کنند. مشکلاتی زیادی را تحمل می‌کنیم. در شمال عراق که جنگ می‌شود، عده زیادی به ایران می‌آیند و مشکلاتی را به وجود می‌آورند. چون به صورت قاچاق می‌آیند. اسلحه با خود می‌آورند و گاهی حیوانات مریض آنها مرض‌هایی چون طاعون گاوی را با خود می‌آورد که هزینه زیادی برای ما دارد. طبیعی است مایلیم عراق امن باشد تا این اتفاق‌ها رخ ندهد. از مسئولان ترکیه هم می‌خواهیم که این مشکلات را درک کنند.» رجوع کنید ← کتاب «هاشمی رفسنجانی، مصاحبه‌های ۱۳۷۶»، دفتر نشر معارف انقلاب، ۱۳۹۸.