دوشنبه 20 تیر 1373 | 1 صفر 1415 // 11 جولای 1994
تا ساعت ده و نیم صبح، کارها را انجام دادم. بیانیه سران هفت کشور بزرگ دنیا، به نوعی متعرض ایران شده و وزارت امور خارجه هم جواب داده است.[1]
جمعی از نمایندگان استان کرمانشاه آمدند. اصرار دارند، قبل از سفر به آنجا استاندار عوض شود؛ گفتم قابل قبول نیست. امام جمعه، فرماندار و نماینده مریوان آمدند. ضمن اعلان وفاداری مردم کردستان، برای امور عمرانی و به کارگیری مردم بومی استمداد کردند.
اعضای کمیسیون نفت آمدند. پیشنهاد داشتند تعدیل [قیمت] سوخت یکباره انجام شود و بخشی از درآمد را مستقیم به مردم برگردانیم و بخشی را صرف توسعه گاز و اکتشاف نفت و بخشی را صرف هزینههای دیگر کنیم؛ اینها سال گذشته مخالف بودند.
عصر جمعی از علمای مازندران، برای پیگیری وعدههایی که در سفر استانی داده بودم، آمدند. استاندار و دو نفر نماینده هم بودند. آقای [سیدکاظم] نورمفیدی، [نماینده ولیفقیه و امامجمعهگرگان]، برای مهلت بیشتر وام کارخانه خوراک دام استمداد کرد.
در راه خانه، در بیمارستان قلب از آقای [عباسواعظ] طبسی عیادت کردم؛ با انجام عمل قلب، دریچه میترال را عوض کردهاند. هنوز درد دارد و رو به بهبودی است. آقای میرزاده، [معاون اجرایی رییسجمهور] آمد. برای تأیید طرح اولویت ایثارگران برای خرید کارخانههای دولتی اصرار داشت.
آقای [سیدمحمود] دعایی، [نماینده ولیفقیه و سرپرست مؤسسه اطلاعات]، همراه آقای [احمد] سام، [سردبیر اطلاعات بینالمللی] آمدند و گزارش روزنامه اطلاعات انگلیسی را دادند. آقای [مرتضی] بانک، استاندار جدید کرمان آمد. نظرخواهی کرد، تذکراتی دادم. راه علاج را توصیه کردم. به خانه آمدم. فائزه برای شام از بیرون ساندویچ خریده بود.
[1] - سران هفت کشور صنعتی جهان در بیانیه پایانی خود در ناپل ایتالیا، از جمهوری اسلامی ایران خواسته بودند تا رویه خود را در قبال تروریسم تغییر دهد. در این بیانیه آمده بود: «ما از ایران میخواهیم به طور سازندهای در تلاشهای بینالمللی برای صلح و ثبات و اصلاح رفتار مغایر با این اهداف از جمله در رابطه با تروریسم شرکت کند». وزارت امور خارجه، با صدور بیانیهای به موضعگیری مداخلهجویانه گروه هفت پاسخ داده بود.