روزهای پر حادثهای است. کتاب تاریخ ایران به سرعت ورق میخورد و حوادث مهمتاریخی روی میدهد و تاریخ به سرعت حرکت میکند.
جلسه علنی داشتیم. پیش از دستور آقای غضنفرپور نماینده لنجان و یار متعصب بنیصدربه جای نطق پیش از دستور، اطلاعیه آقای بنیصدر را خواند. اطلاعیه خیلی بدی است کهصداوسیما نخوانده و جراید ننوشتهاند و اثر بسیار شدیدی روی امام و نمایندگان و مردم درطرد سریعتر رئیس جمهور دارد. نمایندگان صبورانه تحمل کردند. غضنفرپور و سلامتیان از مجلس بیرون رفتند و در درب مجلس با یک فرد سپاهیبرخوردی داشتند که به اسلحه کشی رسید.
امام که از رادیو شنیده بودند، از خوانده شدن اطلاعیه از تریبون مجلس، انتقاد کرده بودند. آقای خامنهای - که خدمت امام بودهاند - گفتهاند که آئیننامه مجلس را نمیشود نقض کرد وامام قانع شدهاند، به شرط اینکه جواب داده شود.
فرماندهان لشکرها و پایگاههای هوایی خدمت امام رسیدند، همراه آقای خامنهای؛ و امام مطالب مهمی، در جهت تقویت خط امام و تضعیف لیبرال ها و به خصوص بنیصدر، فرمودند.
لایحه معاملات مسکن را تصویب کردیم. محدودیتهایی ایجاد شد.
ظهر، با گروه صدوپنجاهنفری از کشاورزان سیستان که برای تشکر از دریافت زمین و وام و امکانات به مجلس آمدهبودند، ملاقات کردم و با آنها صحبت کردم. استاندار هرمزگان و نمایندگان استان آمدند و از اینکه آقای نظری زاده کرمانی، کاندیداینمایندگی مجلس، برای برگرداندن شیخ خالدی امام جماعت سنیهای بندرلنگه از دوبی تلاش میکند، ناراضی بودند. ایشان قهر کرده. میگفتند، بهتر این است که بر نگردد.
عصر، در جلسه شورای مرکزی حزب و شب، در جلسه مشترک نمایندگان و مسؤولاناجرائی هوادار حزب شرکت کردم. بحث در کیفیت، برخورد با بنیصدر و گروه های محارب دیگر بود و مخصوصاً پیشنهاد سلب کفایت سیاسی آقای بنیصدر. در مجلس، امروز یکصدو هفت نفر از نمایندگان، کتباً تقاضای رسیدگی به صلاحیتسیاسی آقای بنیصدر را کردند و خواستار طرح آن با قید دو فوریت هستند. من صلاح ندیدم که فوراً مطرح شود: اولاً باید پختهتر شود و زمینه مردمی آن درست شود؛ ثانیاً آئیننامه در کیفیت عملکرد مجلس نداریم؛ ثالثاً امام هم گفتهاند عجله نشود و فرصتی به آقای بنیصدر، برای اصلاح خودش بدهیم.