اداره جلسه را به عهده آقای موسوی‌خوئینی‌ها گذاشتم و خودم برای کارهایی، از صبح به منزل امام رفتم. با اعضای فقهای شورای نگهبان، خدمت امام رسیدیم، برای حل معضل اعمال ولایت‌فقیه در حل مشکلات حکومت. بعضی از مراجع با تصمیمات مجلس که به‌عنوان ضرورت و عناوین ثانویه، جهت حل مشکلات کشور گرفته می‌شود، مخالفت می‌کنند، مثل مسئله زمین و تجارت دولتی و... شورای نگهبان هم روی همین ملاحظات، این‌گونه مصوبات مجلس را برمی‌گرداند. با امام، بحث زیادی کردیم و امام به مشکل مجلس و دولت توجه فرمودند و تصدیق کردند که اگر دست ما باز نباشد، حکومت اسلامی کار چشمگیری در حل مشکلات کشور، نمی‌تواند انجام دهد. قرار شد امام از مقام ولایت خویش، استفاده کنند و حکم کلی در خصوص تجویز اتخاذ تصمیم‌های ضروری و انقلابی صادر کنند که آقایان مراجع دیگر و شورای نگهبان، نتوانند مخالفت کنند، اگر صادر بشود، کار بزرگی انجام‌شده.

 سپس با شورای عالی دفاع به خدمت امام رسیدیم. امام گله داشتند که سریعاً عمل نمی‌کنند و جبهه‌ها را راکد گذاشته‌اند. تیمسار [ولی‌الله] فلاحی گزارشی از وضع نیروهای مهاجم و جبهه‌ها و تدبیری برای حرکت در جنگ داد و بحث‌های زیادی شد. قرار شد با شرکت فرمانده نیروی زمینی، تیمسار ظهیرنژاد، روز شنبه طرح‌های زمان‌بندی‌شده، برای اخراج دشمن و تحرک جبهه در محضر امام تصویب شود و فرماندهانی که آمادگی عملی ندارند، کنار بروند.

 سپس با حضور آقای رجائی و مهندس موسوی وزیر خارجه، درباره موضع‌گیری عربستان سعودی در مورد ایجاد دولت کوچک فلسطینی، مشورت شد. با توجه به اینکه ممکن است بهانه‌ای به دست آن‌ها بدهد که محدودیتی در حجاج ما به وجود آورند، تصمیماتی اتخاذ شد. امام به مسئولان، نصیحتی در مورد اظهاراتشان نمودند که مراعات دیپلماسی را بنمایند.

ناهار را به منزل آمدم و ساعت سه و نیم بعدازظهر کمیسیون آئین‌نامه داشتیم. ساعت پنج آقای دکتر [حسین] فخر آمد و درباره مبارزه با مواد مخدر، پیشنهادانی داشت.

عصر آقای [محسن] رضایی و آقای [رضا] سیف‌اللهی از اطلاعات سپاه آمدند و راجع به حادثه حمله به مقر سپاه و پیشرفت مبارزه با تروریسم، توضیحاتی دادند. شب در دفترم‌ خوابیدم.