روزه گرفتم؛ ولی بعدازظهر از طرف مراجع اعلام شد که ثابت نشده، امروز ماه رمضان ‏باشد. عده ‏ای صبح زود به خانه آمدند و آقای تحریریان خبر بازداشت آقای میناچی  را داد وکمک خواست. قرار شد صحبت کنم.

خانم شهید مطهری هم آمد و اصرار داشت که منزل‏ بعضی از معاریف، کانون ضدانقلاب است و چاره‏ ای می‏ خواست. سری به بیمارستان قلب زدم، برای احوالپرسی از آقای خامنه ‏ای. سپس به دانشگاه [تهران]برای اقامه نماز جمعه رفتم. آقای [حبیب الله] عسکراولادی سخنران پیش از خطبه‏ ها بود.

خطبه‏ ها را خواندم و نماز جمعه را اقامه نمودم. به شدت اندوهگین بودم و سعی کردم که‏ اندوهم را مخفی نمایم و مطمئن و امیدوار جلوه کنم. نمی ‏دانم چه قدر موفق بودم. جمعیت به خاطر مسائل جاری، خیلی زیاد بود و من تحلیلی از درگیری های داخلی، براساس ‏درگیری ایمان با کفر و نفاق دادم. مصاحبه ‏ای هم در همان جا با خبرگزاری آلمان در رابطه با شهادت هفتاد ودو نفر نمودم.

 بعدازظهر در خانه استراحت کردم و ساعت پنج بعدازظهر در جلسه شورای عالی دفاع در ستاد ارتش شرکت کردم. تصمیم گرفتیم، پیشنهاد آتش ‏بس ماه رمضان را که توسط [اولاف] پالمه در ژنو به سفیر ما داده شده بود، رد کنیم. کارهای متراکم ایجاب می‏ کند که درروزهای تعطیل هم کار کنیم. آقای [ولی الله] فلاحی از اختلافات بین خودش و آقای ظهیرنژاد فرمانده نیروی زمینی ‏صحبت داشت و چاره‏ جویی کرد. مشکلی است که به جنگ ضربه می ‏زند. قرار شد جدی ‏برخورد کنیم. گزارشی از وضع امکانات و نیروهایمان شنیدیم؛ مشکلات جدی برای تدارکات‏ داریم.

 افطار در منزل شهید بهشتی مهمان بودیم و جمع زیادی از دوستان بودند؛ من جمله دکترمحمود روحانی که گفته می ‏شد جزء شهدا یا مجروحان است. معلوم شد در جلسه شرکت نداشته، جلسه را قبل از انعقاد ترک کرده. با بعضی از دوستان محرم ‏تر، درباره وجود نفوذی‏ های فراوان گروهک ها در جاهای حساس ‏و خطرهای احتمالی در کمین و ضرورت تقویت محافظت و احتیاط و مراقبت شدید از آقای خامنه ‏ای، صحبت کردیم.