نخستین بار روانشاد آیت الله هاشمی رفسنجانی را در تابستان سال 1360 در محوطه مجلس شواری اسلامی ملاقات کردم، دقیقا زمانی که دکترحسن آیت ترور شده بود، شهید آیت، نماینده مردم تهران در مجلس و عضو حزب زحمتکشان ملت ایران، عضو شورای مرکزی حزب جمهوری اسلامی و عضو هیئت رئیسۀ مجلس خبرگان قانون اساسی بود، مرحوم آیت از مخالفان جدی و به نقل برخی از طراحان سقوط دکتر ابوالحسن بنی صدر به خاطر سوابق حزبی بوده است، وی در 14 مرداد در مرکز تهران توسط گروه نامعلومی ترور شد که البته برخی به سازمان مجاهدین نسبت دادند، پیش از آن هم واقعه انفجار هفتم تیر اتفاق افتاده بود و شرایط در این سالها بسیار ملتهب و ناآرام بود.
آیت الله هاشمی رفسنجانی که با آغاز کار مجلس اول در ۷ خرداد ۱۳۵۹، اولین رئیس مجلس شورای اسلامی ایران انتخاب شده بود، در کنار خودرو گلوله باران شدۀ شهید آیت، از شدت ناراحتی به همراهان دستورات لازم را جهت پیگیری این جنایت صادر میکرد.
من و برادرم که به واسطه نزدیکی محل سکونتمان به مکان مجلس شورای اسلامی، گاهی به محوطه مجلس میرفتیم، داخل خودرو پیکان آیت که دندان، عینک و پروندههای آغشته به خون هم روی صندلی دیده میشد که متأثرمان کرد، مرحوم هاشمی به عنوان رئیس مجلس پیگیری مجدانهای برای روشن شدن ماجرا داشتند.
بعدها هم به واسطه ارتباطاتی که مرحوم هاشمی با پدر داشتند هرازگاهی در طول دوره نمایندگی، یا پس از آن به هنگام سفر آن مرحوم به اصفهان، آقای هاشمی را ملاقات میکردیم و ضمن مرور خاطرات گذشته، پدر مسائل و مشکلات مبتلابه مردم اصفهان را با ایشان درمیان میگذاشتند و ایشان هم قول پیگیری میدادند.
دیدار دیگر بنده با ایشان در زمستان سال ۱۳۷۱ در مقام خبرنگار "هفته نامه نوید اصفهان" بود که خطوط تولید کارخانه بزرگ فولاد مبارکه توسط ایشان افتتاح گردید که طرح بزرگ ملی بود.
قطعا پس از دوران جنگ و مشکلات متعدد کشور، احداث پروژه فولاد مبارکه به شخصیتی نیاز داشت که به دنبال انجام حرکتهای بنیادین در اقتصاد کشور باشد که در آن زمان هیچ کسی مصممتر و شایستهتر از مرحوم هاشمی رفسنجانی نمیتوانست این پروژه را به انجام رساند، ایشان از طرفی به حضرت امام خمینی نزدیک بودند و در عین حال در مقام ریاست مجلس شورای اسلامی از نفوذ و توانمندی بالایی برخوردار بودند، در دوران ریاست جمهوری آیت الله هاشمی رفسنجانی، حمایت های گستردهای از طرحهای توسعه اقتصادی از جمله صنایع فولاد داشتند. شرکت فولاد مبارکه اصفهان که اکنون یکی از بزرگترین واحدهای صنعتی کشور است، در زمینی به مساحت 35 کیلومتر مربع در نزدیکی شهر مبارکه و در 75کیلومتری جنوب غربی شهر اصفهان به بهرهبرداری رسید و در همان سالها دهها طرح زیرساختی در کشور افتتاح شد، یا کلنگ آغاز آن به زمین زده شد.
در سال ۷۲ در زمان بهره برداری فولاد مبارکه، آقای هاشمی حضور فعال داشتند، به گفته کارشناسان صنعت اگر اراده و پیگیری ایشان نبود، این پروژه ملی، با این سرعت به انجام نمیرسید، و مرحوم هاشمی به خوبی از عهدۀ این کار برآمد.
آیت الله اکبر هاشمی بهرمانی رفسنجانی، روحانی و سیاستمدار، در صدر افرادی بود که در همه عرصههای انقلاب از سال 1340 نقش برجسته و تأثیرگذاری داشت و نام او با نهضت گره خورده بود.
اساتید وی در حوزه علمیه قم آیات عظام: سید حسین طباطبایی بروجردی، امام خمینی (ره)، سید محمد محقق داماد، محمدرضا گلپایگانی، سید محمد کاظم شریعتمداری، عبدالکریم حائری یزدی، شهاب الدین نجفی مرعشی، محمد حسین طباطبائی و حسینعلی منتظری بوده اند.
آیت الله هاشمی رفسنجانی بیش از آنکه به عنوان یک شخصیت علمی شناخته شده باشد، به عنوان یک چهره سیاسی مطرح بود و این هم به خاطر فعالیت های فراوان سیاسی ایشان در دوران قبل و بعد از انقلاب است. با مراجعه به اسناد معتبر تاریخی می توان همواره از ایشان در مناسبتهای مختلف سیاسی نام و نشان مؤثری پیدا کرد.
پس از انقلاب رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام و رئیس مجلس خبرگان رهبری نخستین رئیس مجلس ایران و چهارمین رئیس جمهور ایران (سالهای 1368 تا 1376) به عنوان یکی از پرنفوذترین شخصیتهای سیاسی جمهوری اسلامی در جهان شناخته شده و عاشق آبادانی کشور بود.
این مرد بزرگ اجرای بسیاری از پروژه های اقتصادی کشور را در آن زمان به معنای واقعی کلمه هدایت میکرد، یعنی حاضر میشد به هر طریق ممکن و با استراتژی خاص برای کسب افتخاری دیگر برای کشور با طرفهای مقابل در همه جای جهان ضمن حفظ اقتدار و عزت ملی، با انعطاف به هنگام مذاکره و گفت وگو کند و نتایج درخشانی حاصل نماید.
بی شک آیت الله هاشمی رفسنجانی در طول دوران مبارزاتی و کاری قبل و بعد از انقلاب، از جمله باهوشترین و خردمندترین مدیران دستگاه قانونگذاری و اجرایی کشور بود و با ابتکار و خلاقیت ایشان در توسعه اقتصاد و صنعت کشور، به لقب سردار سازندگی معروف شد و علاوه بر این عناوین افتخاری متعددی را از مجامع علمی دنیا کسب کرد و دانشگاه تهران نیز عنوان دکترای افتخاری علوم سیاسی را به ایشان اهدا کرده است. وی همواره نقطه امید و اتکای مردم و مسئولان جامعه در بحرانهای داخلی و خارجی بود و نقش موثر و تأثیرگذاری داشته است.
ایشان با دلسوزیهای پدرانه در بسیاری مواقع در مقاطع مختلف اتهامات بسیاری را در اوج مظلومیت و تنها به خاطر افکار و اهداف بلند خود تحمل نمود.
از خدمات ایشان نگاشتن خاطرات سالهای انقلاب بود، بیشک آیت الله هاشمی از آن دسته سیاستمدارانی بوده است که خاطرات خود را به صورت منظم به رشته تحریر درآورده است. در این بین جنجالیترین خاطرات وی مربوط به دهه شصت میباشد. خاطرات آیتالله از نکات مهمی برخوردار است که همواره با واکنشهایی در فضای سیاست کشور، مواجه شده است. به طوری که گاهی جنجالها و هیاهوهای بوجود آورده و برخی قسمتهای خاطرات به مذاق عدهای خوش نیامده و حتی صحت آنرا زیر سوال میبردند. مجموعه خاطرات سال۱۳۷۳ که تحت نظارت آیت الله هاشمی رفسنجانی آماده شده بود به همراه کتاب «روزها و روزگاران سخت» را در رابطه با موضوع دفاع مقدس در بردارد، منتشر شده است و بارها تجدید چاپ شده است.
مرحوم آیتالله اکبر هاشمی رفسنجانی در سن 82 سالگی پس از عمری مجاهدت و تلاش بیوقفه در راه تحقق مبانی اسلام و انقلاب و سرافرازی کشور، دار فارنی را وداع گفت.
فقدان این مرد بزرگ در مناسبات داخلی و خارجی کشور، ضایعه ای عظیم برای مردم ایران بود، امیدواریم خداوند ایشان را غریق رحمت بیمنتهای خود بفرماید. «آمین»