خاطرات روز گذشته را نوشتم و به مجلس رفتم. قبل از شرکت در جلسه علنی، در جلسه ‌کمیسیون تحقیق شرکت کردم. برای بحثی درباره اعتبار نامه  آقایان بهروزیه و محمودی.

 آقای حسینی طباطبائی زابلی از توطئه مفتی‌زاده در بلوچستان اخباری داشتند. در جلسه علنی، [طرح تشکیل] بنیاد امور جنگ زدگان تصویب  و طرح شوراها تقدیم شد.

 در تنفس آقای هادی غفاری خبر از کشف مقداری آهن در کوه های شمیران داد که ازپیش از پیروزی انقلاب آنجا بوده. مطلب قابل توجهی است.

 ظهر آقای [شیخ فضل الله] محلاتی به دفتر آمد. از عدم سازش بین شورای فرماندهی و فرمانده سپاه پاسداران صحبت کرد و تقصیر را متوجه شورا می‌دانند.

 امام جمعه گنبد آقای عمادی آمد و از مسئولان عمده مازندران شکایت داشت. قرار شد کمکش کنم.

 عفت تلفن کرد و پیشنهاد فروش ماشین پژوی اتوماتیک خودش را داشت که من هم‌ موافقم. قرار شد آقا جلال اقدام کند. از پیش از انقلاب داشته‌ایم. تعمیرش مشکل است.

 آقای امامی کاشانی برای گرفتن قطعه زمینی از اراضی مجلس برای شورای تبلیغات و دفتر مدرسه مطهری آمد و مذاکراتی کردیم.

 عصر در جلسه شورای مرکزی حزب شرکت کردم. درباره مناظره آقای بهشتی با گروه ها وحوادث شهرکرد و ملی کردن بازرگانی خارجی و سفر نخست وزیر و محمد اخوی به قم و استعفای آقای میرسلیم از سرپرستی بنیاد جنگ زدگان، به خاطر عدم تصویب معافیت مخارج از قانون محاسبات بحث داشتیم.

 شب، آقایان رضائی و محمدزاده آمدند و درباره تصمیمات اخیر دولت و شورای قضائی ‌در خصوص برخورد با گروه‌های ضدانقلاب بحثی داشتند. سپاه معتقد است که نباید به آن ها مشروعیت سیاسی بدهیم و با توجه به وجود جنگ و کارشکنی‌ها، با آن ها برخورد قاطع بشود و سرکوب شوند. حرکت وزارت کشور را ضعیف می‌دانند. آن‌ها را قانع کردم که اول باید اتمام حجت شود و راه فعالیت آزاد و سیاسی باز باشد و اگر آن ها نخواستند به قانون احترام بگذارند و طغیان کردند - که ظاهراً قانون ما را نخواهند پذیرفت - در این صورت خشونت جایز می‌شود و بهانه‌ها و مظلوم‌نمائی ها را از دستشان می‌گیریم و مردم می‌فهمند که آنها توطئه‌گرند؛ ولی مشکل عمده رابطه رئیس جمهور با آن هاست.