نخستین گفت وگوی حزبی ما با مطبوعات در غیاب آیتالله بهشتی و با حضور آیتالله خامنهای، آیتالله موسوی اردبیلی، من و دکتر حسن آیت، با روزنامه کیهان در تاریخ 3 اسفند 1357، انجام گرفت. در این مصاحبه آقای خامنهای ضمن اشاره به حدود ده هزار داوطلب عضویت در حزب جمهوری اسلامی گفتند، هجوم و استقبال مردم نشان میدهد که تاسیس این حزب ضرورت و نیازی اصیل بود. آقای موسوی اردبیلی و دکتر آیت، نیز با طرح مباحث عقیدتی در اسلام بر ضرورت برخورداری انسانها از همه آزادیهایی که موجب رشد و تعالی جامعه اسلامی میشود، تاکید کردند.
من هم در پاسخ به سؤالی درباره مالکیت وسایل تولید و سرمایهداری تولیدی که آن روزها بحث اصلی مطبوعات و تجمعهای سیاسی بود، گفتم: «ریز برنامه اقتصادی حزب هنوز تدوین نشده است؛ البته کلیاتی از روی مبانی اسلامی دردست داریم که براساس آنها، معتقدیم اسلام نفی نمیکند که در شرایطی، ابزار تولید در اختیار بخش خصوصی گذاشته شود. به طور کلی کنترل اسلام در همه این موارد وجود خواهد داشت. تحقیقآ برنامه ما مثل دنیای سرمایه داری نخواهد بود. یعنی آن قدر بی بند و بار که در آن تبعیضها و استثمارهایی که اساس دنیای سرمایه داری است، وجود داشته باشد. البته نمیتوانیم بگوئیم که مثل دنیای کمونسیم، همه ابزار تولید را به طور کامل و قاطع از دست افراد در میآوریم. تز اقتصادی ما چنان است که نشاط اقتصادی در مردم نمیرد و باعث تبعیض شدید و استثمار هم نشود. در این سیستم، عدالت در توزیع وجود خواهد داشت و حق هر کسی به او خواهد رسید»
همچنین در بیان نتایج مشی اقتصادی ـ اجتماعی حزب، برای رفع ستم از کارگران و دهقانان تاکید کردم: «وقتی برنامه اقتصادی ما اصولا این باشد که استثمار را نفی کند، طبیعی است که دهقانان و کارگران، در این برنامه مورد توجه فراوان قرار خواهند گرفت. در وضع موجود، ما معتقدیم که استثمار کارگر، چه در بخش دهقانی و چه در بخش صنعتی، شدیدآ وجود دارد، بنابراین تکیه تلاشها و برنامههای اقتصادی ما، از سویی متوجه احقاق حق استثمارشدگان خواهد بود و از سوی دیگر به توسعه و تکثیر و تولید و مستقل کردن اقتصاد کشور از وابستگیهای موجود، توجه خواهد داشت».
منبع: کتاب هاشمی رفسنجانی، کارنامه و خاطرات 58-1357 ، انقلاب و پیروزی، زیر نظر عباس بشیری