گرامیداشت سالگرد 15 خرداد 42 به تأکید امام به روایت آیت الله هاشمی رفسنجانیتاریخ 12/3/1358 در روزهایی که دوران بعد از سوء قصد را در بیمارستان سپری میکردم، امام (ره) در پیامی ]به تاریخ 12 خرداد 1358[، اعلام کردند: ملت ما نه محرم را که شاهد قتلعامهای وحشیانه جباران است، فراموش میکند و نه 15 خرداد ]سال 1342[ را که سرآغاز نهضت اسلامی روحانیت است" و تاکید نمودند: ملت ما این روز را عزیز میشمارد و من روز پانزده خرداد را برای همیشه عزای عمومی اعلام میکنم" و به دنبال این پیام، روز پانزده خرداد 58 تعطیل عمومی اعلام شد و اکثر گروههای سیاسی، مردم را در گرامیداشت یاد این روز به راهپیمائی و تظاهرات دعوت کردند. این تظاهرات در قم با حضور امام (ره) و با شرکت سایر مراجع در مدرسه فیضیه بر پا شد. امام در این مراسم در سخنانی به تحلیل عوامل شکلگیری پانزده خرداد پرداختند و فرمودند: پانزده خرداد برای اسلام بود و به اسم اسلام بود و به مبدأیّت اسلام و راهنمایی روحانیت و همین جمعیتها که اینجا هستند، ]به وجود آمد[" و تاکید کردند: هر اجتماعی که براساس اسلام و قوانین اسلام است، در مسیر این نهضت است و هر اجتماع و نطق و خطابه و قلم فرسایی که بر خلاف مسیر اسلام است ـ هر چه باشد ـ خلاف این نهضت است". آن گاه با اشاره به سخنان برخی از اشخاص که در ضدیت با اسلام و روحانیت سخنانی گفته بودند، متذکر شدند: ای آقایان که خیال میکنید به غیر از اسلام در ایران چیز ]دیگری میتواند [پیش ببرد، ای کسانی که گمان میکنید ]قدرتی[ غیر اسلام رژیم را ساقط کرده است، ... شما مطالعه کنید، بررسی کنید ]و ببینید [اشخاصی که در پانزده خرداد جان دادند... هر چه هست، این قشر پایین است... پس 15 خرداد را به تبع اسلام اینها به وجود آوردند و به تبع اسلام حفظ و نگهداری میکنند. کسانی که گمان میکنند ]قدرتی[ غیر قدرت اسلام میتوانست یک همچو سدی را بشکند، در خطا هستند" و سپس هشدار دادند: اما آن قشری که به واسطه مخالفت با اسلام با ما مخالفت میکنند، آنها را باید به هدایت اگر ممکن است، علاج کرد و الا با همان مشتی که رژیم را از بین بردید، این وابستهها را هم از بین خواهید برد". در این اوضاع و احوال، واضح بود که درخواست دولت موقت برای عضویت ایران در جنبش غیر متعهدها ]در تاریخ 16 خرداد 1358[، در امتداد راهی قرار داشت که قیام خونین 15 خرداد سال 1342 در پی آن بود. منبع: کتاب هاشمی رفسنجانی، کارنامه و خاطرات 58-1357 ، انقلاب و پیروزی، زیر نظر عباس بشیری