سخنرانی آیت الله هاشمی رفسنجانی در مراسم گرامیداشت سالگرد حادثه خونین 17 شهریورتاریخ 17/6/1358      فرا رسیدن 17 شهریور، خاطرات بسیاری را برای مردم ما زنده می‌کرد. یکسال پیش از این، کسی تصور سقوط رژیم شاهنشاهی در ایران را نداشت، اما فداکاری و ایثار مردم و هدایت پیامبر گونه امام، به ویژه بعد از حادثه خونین 17 شهریور سال 57، نظرها را به کلی تغییر داد؛ به طوری که در خانه نشسته‌ها را به حرکت آورد، خشم‌های فروخفته را بیدار کرد و چشم‌های ناامید را به آینده‌ای امیدوار خیره ساخت.     به همین دلیل در گرامیداشت این روز، مردم خواستار تعطیلی عمومی بودند، اما دولت موقت تن به این کار نداد و صرفآ برگزاری مراسم گرامیداشت را توصیه کرد.     ما در حزب ]جمهوری اسلامی[ ضمن اینکه تعطیلی‌های زیاد را به مصلحت نمی‌دانستیم و معتقد بودیم، امروز روز کار و تلاش بیشتر است تا روز تعطیلی، صلاح دیدیم برای گرامیداشت این روز فراخوان راهپیمایی و گردهمایی بدهیم. این کار ما از سوی سازمانها و احزاب و گروههای سیاسی اسلامی مورد حمایت و پشتیبانی قرار گرفت و البته همزمان با ما، تقریبآ اکثر احزاب و جمعیتهای سیاسی به دنبال اجرای برنامه‌ای مشابه رفتند. اما حضور پرشکوه مردم در برنامه حزب که در میدان 17 شهریور ]ژاله [تهران برگزار شد، برنامه سایر گروههای سیاسی را تقریبآ تحت شعاع خود قرار داد. راهپیمایی و سپس تجمع صدها هزار نفر از مردم انقلابی که با شور و هیجانی وصف‌ناپذیر در این مراسم شرکت داشتند، صحنه‌هایی به یاد ماندنی و تاریخی به وجود آورد.     خود من در این مراسم حضور داشتم و در اوج شعارهای انقلابی مردم، ناخودآگاه این روز را در سال گذشته به یاد آوردم. روزی که در زندان اوین بودم و از طریق رسانه‌های جمعی به طور محدود و ناقص در جریان حوادث خونین این میدان قرار گرفتم و به یادم آمد که افرادی در آنجا با دید مادی و با ادعای علمی بودن مبارزه براساس همان تئوری‌های ناقص ماتریالیسم تاریخی از درک واقعی این انقلاب و این نهضت دینی عاجز بودند و حاضر نمی‌شدند، حتی پیروزی ملت را در فکرشان هم تصور کنند.با خودم فکر می‌کردم و می‌گفتم: خدایا، آنها کجا هستند که امروز عظمت پیروزی انقلاب اسلامی را ببینند؟ و در این حال و هوا بودم که سخنرانی مراسم را بر عهده گرفتم.

     در این سخنرانی ضمن تجلیل از شهدای گرانقدر این روز تاریخی به توطئه‌های عناصر ضد انقلابی اشاره کردم و گفتم: عُمال صهیونیسم و امپریالیسم غرب و کلیه کسانی که در این انقلاب اصیل و شکوهمند اسلامی، منافع خود را از دست داده‌اند با توطئه در کارخانه‌ها و با تشویق کارگران به اعتصاب و کم‌کاری برآنند تا مسیر این نهضت را منحرف کنند. اینها همان کسانی بودند که تا دیروز شعار انحلال ارتش را می‌دادند و ارتش و پاسداران را مرتجع و زورگو می‌خواندند. آنها می‌خواستند شهربانی، ارتش و ژاندارمری ما را متشنج کنند، اما نتوانستند، زیرا ارتش انقلابی و اسلامی ما نشان داد که مسلمان است و آماده فرمانبرداری از رهبر است" و افزودم:من به تمام مخالفان اعلام می‌کنم که با این روحیه‌ای که مردم ما دارند، هر توطئه‌ای را که طرح کنند جز اینکه خود را به مرگ نزدیکتر کنند، کار دیگری صورت نمی‌دهند" و تأکید کردم: برادران ما در گنبد، کردستان و خوزستان، دیگر فریب نخواهند خورد" و هشدار دادم "دشمنان ما و آنهایی که در این مرز و بوم برای خود آینده‌ای نمی‌بینند، اینک مقدمات حمله به مراکز تحصیلی و فلج کردن دانشگاهها و آموزشگاهها را دارند؛ اما اگر در گنبد و نقده و کردستان پیروز شدند، اینجا هم پیروز می‌شوند.

     در آخر هم گروههای سیاسی چیگرا را مورد خطاب قرار دادم و گفتم: خلاصه کلام اینکه در کشور امام صادق (ع)، مکتب‌های مادی و الحادی و ضد خدایی نمی‌توانند پیروز شوند و به نتیجه برسند. به شما آزادی داده می‌شود، امکان انتخاب کردن، انتخاب شدن، روزنامه داشتن و همه نوع امکانات دیگر، مشروط به اینکه نسبت به اکثریت مردم بدخواهی نداشته باشید.

منبع: کتاب هاشمی رفسنجانی، کارنامه و خاطرات 58-1357 ، انقلاب و پیروزی، زیر نظر عباس بشیری