خاطرات آیت الله هاشمی رفسنجانی – انقلاب و پیروزی تحلیل هاشمی ازافزایش فشارهای رژیم ستمشاهی بر مردم در محرم 57
تحلیل هاشمی ازافزایش فشارهای رژیم ستمشاهی بر مردم در محرم 57تاریخ 0/9/1357 پیش بینی می‌کردیم که با آغاز ماه محرم، فشار رژیم بر مردم و نیروهای انقلابی افزایشی چشمگیر داشته باشد، که همین طور هم شد و درست از همان شب اول محرم مردم مومنی که بعد از سخنرانی‌های مساجد، اقدام به تظاهرات و راهپیمایی‌های شبانه نموده بودند، با مقابله و شدت عمل عوامل رژیم مواجه شدند و در درگیری‌هایی که روی داد، گروه زیادی شهید یا مجروح شدند. در چنین شرایطی، مردم انقلابی ایران، راه دیگری برای مبارزه یافتند. راهی تازه که سردادن، بانگ "اللّه اکبر" و "لااله‌الاالله"، در ساعات اولیه شب بود. مردم سراسر کشور بعد از برپایی نماز و همزمان با شروع ساعات مقررات منع عبور و مرور، در اقدامی هماهنگ و به صورت همزمان، به پشت بام خانه‌ها رفتند و در اعتراض به رژیم شاه، بانگ رسای تکبیر سر دادند. شنیدن این نداها، در آن دل شب و در هر کوی و برزن مامورین رژیم را گیج کرد و حقیقتاً تعادل آنها را برهم زد. تیراندازی‌های بی‌هدف آنها و کشتن و زخمی کردن صدها نفر از مردم بیگناه، راه به جایی نبرد و به جای آنکه رعُب و وحشت را بیشتر کند، صدای مردم را رساتر و بلندتر کرد و همراه با شعار، "توپ، تانک، مسلسل، دیگر اثر ندارد"، صدای تیراندازیها و غرش تانکها و خودروهای حکومت نظامی را در خود فرو بُرد. از این شب به بعد، دیگر هیچ گوشه‌ای در شهر نبود که عوامل رژیم بتوانند در آنجا آرامش و آسایش داشته باشند و شنیدن صدای حق خواهی ملت، در تمامی شهرها و روستاها، دیگر امیدی برای کارگزاران رژیم باقی نگذاشت و عرصه را برضد آنها تنگ‌تر و وضعیت آینده را برای شاه بدتر ساخت. البته آنها خیلی هم حیله کردند که مردم را از ادامه این کار، منصرف کنند، اما نتوانستند. گاهی ضرورت حفظ آسایش همسایگان را مطرح می‌کردند و در حالی که مردم را در روز روشن به گلوله می‌بستند، خود را نگران آسایش مردم نشان می‌دادند و گاهی هم می‌گفتند این صداها، نوار ]کاست [است و واقعی نیست. اما این مکر و حیله آنها هم، چون با تیراندازی‌هایشان برای خاموش کردن صدای مردم و با هجوم وحشیانه‌شان به منازل و به پایین کشیدن مردم از پشت بامها همراه بود، نقش برآب شد و مردم به راه خویش ادامه دادند. بعدها غربی‌ها در تحلیل این حرکت، اسم انقلاب مردم ایران را "انقلاب الله‌اکبر" گذاشتند. در واقع برای همه مشخص شده بود که حربه مردم ما و فریاد آنها در پشت بامها و اجتماعات و تظاهرات "الله‌اکبر" است.منبع: کتاب هاشمی رفسنجانی، کارنامه و خاطرات 58-1357 ، انقلاب و پیروزی، زیر نظر عباس بشیری