خاطرات
  • صفحه اصلی
  • خاطرات
  • خاطرات روزانه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی/ سال ۱۳۵۹/ کتاب «انقلاب در بحران»

خاطرات روزانه آیت‌الله هاشمی رفسنجانی/ سال ۱۳۵۹/ کتاب «انقلاب در بحران»

پیام نوروزی امام از زبان آیت الله هاشمی رفسنجانی

  • جمعه ۱ فروردین ۱۳۵۹

 

سال 59 را با پیام نوروزی امام (ره) که از رادیو و تلویزیون پخش شد، آغاز کردیم. امام در این سخنرانی که به مناسبت سال نو ایراد کردند بر «پیروزی انقلاب به برکت اسلام» و ضرورت توجه به «توطئه دشمنان که درصدد ایجاد اختلاف در جامعه هستند»، تاکید داشتند و با توجه به جار و جنجالهایی که بعضی از اشخاص و گروههای سیاسی علیه نتایج انتخابات مجلس شورا برپا کرده بودند، به اهمیت «رعایت اخلاق اسلامی در انتخابات» اشاره کردند و فرمودند: «این انتخابات، یک انتخابات آرامی بود. آن طوری که به من گزارش دادند، انتخابات  با آرامش تحقق پیدا کرد. حالا اگر بعضی‌ها در انتخابات شکست خوردند نباید ... یکسره ملت را به باد انتقاد بکشند. اگر شما شکست خوردید، نباید بگویید ملت ایران همه‌شان خلاف کرده‌اند. چطور یک ملت مسلمی، در یک امر حیاتی که با این آرامش و خوبی انجام داده است، این‌ها خیانتکار باشند؟ یک ملت که خیانتکار نمی‌تواند باشد. اشخاص باید آداب اسلامی را حفظ کنند. به مجرد اینکه یکی می‌خواهد وکیل بشود... و ملت او را وکیل نکردند، نباید یک دفعه قلمها را بردارند و برضد اصل انتخابات چیز بنویسند، حمله کنند به اصل انتخابات. شکایتی دارند، خوب شکایتشان را رسیدگی می‌کنند. هیاهو درست کردن، جز اینکه دامن زدن به این است که خیانتکارها راهشان باز بشود، چیز دیگری نیست.

اگر شما خدمتگزار به کشور هستید، در مجلس یک جور خدمت می‌توانید بکنید، در خارج از مجلس هم یک جور خدمت دیگر... اگر غرضی در کار نیست و می‌خواهید خدمت بکنید، حالا می‌بینید که شما رأی نداشته‌اید، شما در خارج مجلس خدمت بکنید. تأیید کنید این مجلس را. اینطور نباشد که منعکس کنید در خارج که خیر، مملکت ایران یک مملکتی است که انتخاباتش کذا شد. این حرف غلطی است. این حرف غلط را این قدر نزنید... شما ] اگر[بخواهید برای اینکه وکیل نشده‌اید هیاهو کنید که انتخابات، انتخابات کذا بوده؛ این حرف خلاف اسلام است. شکایت اگر هست، شکایت پذیرفته است و مقاماتی که باید شکایتها را بپذیرند، می‌پذیرند. اما هیاهو کردن و فریاد زدن و انتقاد بی‌جا کردن، این برخلاف دستورات اسلام است.»

و سپس با دعوت از مردم برای شرکت در دوره دوم انتخابات مجلس، جایگاه رفیع این نهاد قانونی را متذکر شدند و فرمودند: «مجلس تنها ملجأیی است که برای یک ملت است. مجلس قوه مجتمع یک ملت است... و مجلس از همه مقاماتی که در یک کشوری هست، بالاتر است. بنابراین یک همچو مقامی را نشکنید اینطور؛ ولو نمی‌توانید لکن اصل گفتنش، اصل ذکرش، کار قبیحی است و برخلاف مصلحت است و برخلاف مسلک اسلام است.»

بعد از شنیدن این پیام، طبق برنامه تنظیمی، من با آیت‌الله خامنه‌ای، آیت‌الله بهشتی و آیت‌الله موسوی اردبیلی که هنگام تحویل سال نو در منزل ما مهمان بودند، به همراه آقای رئیس‌جمهور و چند تن از اعضای شورای انقلاب و دولت، برای گفتن تبریک سال نو، به دیدار امام رفتیم.

بحمدالله امام را سرحال‌تر از گذشته دیدیم و این برخوشحالی ما افزود. ایشان ما را مورد تفقد قرار دادند و ما نیز برای سلامتی و طول عمر باعزتشان دعا کردیم. پس از این دیدار آیت‌الله خامنه‌ای عازم بهشت زهرا شدند تا نخستین نماز جمعه سال جدید را در آنجا اقامه کنند.

امام به مناسبت آغاز سال نو پیام مکتوبی نیز داشتند که حاج احمد آقا خمینی، آن را پس از خطبه‌های نماز جمعه قرائت کرد. در این پیام، امام با اشاره به تثبیت ارگان جمهوری اسلامی، توصیه‌های مهمی به ملت ایران کرده بودند و از آن جمله بر رعایت نظم و انضباط در ارتش و سپاه و اعمال موازین شرعی در مصادره اموال و زمینها و ارائه بیلان کار توسط بنیاد مسکن و بنیاد مستضعفین تأکید و انجام «انقلاب اساسی در تمام دانشگاه های سراسر کشور ایران» را خواستار شده بودند.

ایشان همچنین به نقش مهم مطبوعات و رادیو و تلویزیون در جامعه اشاره کردند و با تأکید بر ضرورت مستقل و آزاد بودن آنها از گرایشات راست و یا چپ، از روزنامه‌ها خواستند که «همه گونه انتقاد را با کمال بیطرفی منتشر سازند.»

این نکات مورد توجه امام، هر یک مایه درگیری و اختلاف و طرح اشکالات و انتقادات در جامعه بود که دستورات امام به رفع مشکلات ناشی از آنها کمک کرد.

 

منبع: کتاب هاشمی رفسنجانی، کارنامه و خاطرات 1359، انقلاب در بحران، زیر نظر عباس بشیری، دفتر نشر معارف انقلاب