قُلْ أَرَأَیْتُم مَّا أَنزَلَ اللّهُ لَکُم مِّن رِّزْقٍ فَجَعَلْتُم مِّنْهُ حَرَامًا وَحَلاَلاً قُلْ آللّهُ أَذنَ لَکُمْ أَمْ عَلَی اللّهِ تَفْتَرُونَ

بگو: به من خبر دهید که آنچه خدا از روزی برای شما نازل کرده است و شما بعضی از آن را (مانند بحیره و سائبه و وصیله و حام) حرام کرده اید و بعضی را حلال، بگو: آیا خدا به شما اجازه داده است یا بر خدا دروغ می بندید؟

 

1 ـ رزق انسان، داده خداوند و نازل شده از جانب اوست.

قل أرءیتم ما أنزل اللّه لکم من رزق

 

2 ـ بهره مند شدن انسانها، هدف و فلسفه نزول رزق و روزی از جانب خداوند است.

ما أنزل اللّه لکم من رزق

 

3 ـ اصل اولی در تمامی رزقها، اباحه و حلیت است.

ما أنزل اللّه لکم من رزق فجعلتم منه حراماً و حللا

 

4 ـ هیچ کس، بی اذن خداوند حق تحریم رزق او، بر خود یا بر دیگران را ندارد.

قل أرءیتم ما أنزل اللّه لکم من رزق فجعلتم منه حراماً و حللا

 

5 ـ خداوند، مشرکان را ـ که از پیش خود و بی اذن او، بخشی از رزق حلال را بر خود حرام کرده بودند ـ مورد ملامت و سرزنش قرار داد.

قل أرءیتم ما أنزل اللّه ... فجعلتم منه حراماً و حللا قل ءاللّه أذن لکم

 

6 ـ حرام کردن حلال خدا بی اذن او، افترا و بدعت است.

فجعلتم منه حراماً ... قل ءاللّه أذن لکم أم علی اللّه تفترون

 

7 ـ تشریع و قانونگذاری، از شؤون ویژه خداوند است.

فجعلتم منه حراماً و حللا قل ءاللّه أذن لکم أم علی اللّه تفترون

احکام: 4

تشریع احکام 7

اصل اباحه: 3

اصل حلیت: 3

افترا:

موارد افترا به خدا 6

انسان:

روزی انسان ها 1

بدعت:

حرمت بدعت 4; موارد بدعت 6

 

حلال:

تحریم حلال 6

خدا:

اختصاصات خدا 7; رازقیت خدا 1; سرزنشهای خدا 5

روزی:

استفاده از روزی 2، 3; تحریم روزی 4; فلسفه روزی 2; منشأ روزی 1; نزول روزی 1

قواعد فقهی: 3

محرمات: 4

مشرکان:

سرزنش مشرکان بدعتگذار 5; مشرکان و تحریم حلال 5