إِنَّا نَحْنُ نُحْیِی الْمَوْتَی وَنَکْتُبُ مَا قَدَّمُوا وَآثَارَهُمْ وَکُلَّ شَیْءٍ أحْصَیْنَاهُ فِی إِمَامٍ مُبینٍ
همانا ماییم که مردگان را زنده می کنیم و آنچه را پیش فرستاده اند و آثارشان را می نویسیم و همه چیز را در پیشوایی روشن (لوح محفوظ) احصا کرده ایم.
1 - احیای مردگان به قدرت خدا است.
إنّا نحن نحی الموتی
2 - برپا ساختن رستاخیز و زنده کردن مردگان، کاری بزرگ و باعظمت است; اما در برابر عظمت قدرت خداوند ناچیز می باشد.
إنّا نحن نحی الموتی
برداشت یاد شده، از آمدن دو ضمیرِ جمعِ (إنّا و نحن) استفاده شده است.
3 - تمام رفتارها و کردارهایِ پیش فرستاده انسان ها، به اراده خدا نوشته و ثبت خواهد شد.
و نکتب ما قدّموا
4 - همه آثار برجامانده از انسان ها پس از مرگ (چون: بناها، اختراعات و سنت ها و...) نوشته و ثبت خواهد شد.
و نکتب ... ءاثـرهم
5 - آثار و پی آمدهای خوب و بد رفتار و کردار انسان ها، نوشته و ثبت می شود.
و نکتب ... ءاثـرهم
برداشت یاد شده، بر این اساس است که مقصود از «آثار» آثار و پی آمدهای اعمال و رفتار انسان ها باشد; یعنی، خداوند هم اعمال و رفتار انسان ها را ثبت می کند و هم آثار و پی آمدهای آن ها را در زندگی فردی و اجتماعی شان.
6 - آثار وجودی انسان و نقشی که شخصیت او در جامعه و نامش در تاریخ داشته است، نوشته و ثبت خواهد شد.
و نکتب ... ءاثـرهم
برداشت یاد شده، بر این اساس است که مقصود از «آثار» آثار وجودی انسان و نقش بودنِ او در جامعه و نامش در تاریخ باشد (مانند وجود پدر و مادر در میان خانواده که وجودشان موجب وحدت و الفت و دل گرمی میان اعضای خانواده است). و نیز نام خوشی که از انسان های بزرگ و کامل به یادگار می ماند و منشأ اثر در جامعه و تاریخ می گردد; زیرا آنان به عنوان الگو مطرح اند (مانند امام خمینی(ره) در عصر حاضر).
7 - رفتار و کردار خوب و بد انسان، در عالم، موجود بوده و پیشاپیش به جهان آخرت فرستاده می شود.
و نکتب ما قدّموا و ءاثـرهم
برداشت یاد شده از تعبیر «ما قدّموا» (آنچه پیش فرستاده اند) ـ که درباره اعمال انسان ها است ـ استفاده شده است. در این تعبیر، اعمال انسان به اشیایی که به جهان آخرت پیش فرستاده می شود، تشبیه شده است; همان گونه که مسافر، بارهای خود را از پیش به مقصد می فرستد.
8 - همه پدیده ها و حوادث عالم، در «لوح محفوظ» از پیش شمارش و ثبت شده است.
و کلّ شیء أحصینـه فی إمام مبین
بیشتر مفسران برآنند که مقصود از «إمام مبین»، «لوح محفوظ» است. از این رو به آن کتاب «إمام» گفته شد; چون این کتاب، اصل و مادر همه کتاب ها و دانش ها است و همه چیز در آن ثبت شده و همه کس و همه چیز تابع آن است. چنان که در قرآن از آن به «أم الکتاب» یاد شده است: «و إنّه فی أُمّ الکتاب لدینا لعلیّ حکیم» (زخرف، آیه 4).
9 - تمامی رفتار و آثار انسان، در کارنامه روشن و در لوح محفوظ، شمارش و ثبت می شود.
و کلّ شیء أحصینـه فی إمام مبین
برداشت یاد شده مبتنی بر این است که جمله «و کلّ شیء...» تأکید برای جمله «و نکتب ما قدّموا...» و مربوط به اعمال انسان باشد.
10 - انسان در برابر رفتار و آثار برجای مانده از خود، مسؤول بوده و با کیفر و پاداش دقیق آن، رو به رو خواهد شد.
و نکتب ما قدّموا ... أحصینـه فی إمام مبین
برداشت یاد شده به سبب این حقیقت است که ذکر إحیای مردگان و شمارش و ثبت تمامی اعمال و آثار انسان، از مسؤولیت او در برابر رفتار و کردارش حکایت می کند.
11 - رفتار و آثار برجای مانده از انسان در دنیا، تعیین کننده سرنوشت اخروی او است.
إنّا نحن نحی الموتی و نکتب ما قدّموا ... أحصینـه فی إمام مبین
آفرینش
آمار تحولات آفرینش 8; ثبت تحولات آفرینش 8
انسان
ثبت آثار انسان ها 4، 6; مسؤولیت انسان 10
خدا
آثار اراده خدا 3; آثار قدرت خدا 1; عظمت قدرت خدا 2
سرنوشت
عوامل مؤثر در سرنوشت اخروی 11
عمل
آثار اخروی عمل 7، 11; بقای عمل 7; پاداش عمل 10; ثبت آثار عمل 5; ثبت عمل 9; کیفر عمل 10; مسؤول عمل 10; منشأ ثبت عمل 3
قیامت
عظمت برپایی قیامت 2
لوح محفوظ
جامعیت لوح محفوظ 8; نقش لوح محفوظ 9
مردگان
عظمت احیای مردگان 2; منشأ احیای مردگان 1
نامه عمل 9