قُلْ إِنِّی نُهِیتُ أَنْ أَعْبُدَ الَّذینَ تَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ لَمَّا جَاءنِیَ الْبَیِّنَاتُ مِن رَّبِّی وَأُمِرْتُ أَنْ أُسْلِمَ لِرَبِّ الْعَالَمِینَ
بگو: همانا وقتی که دلیل های روشن از پروردگار من برایم آمد، من نهی شدم از این که آنان را که جز خدا می خوانید بپرستم و مأمور شدم که تسلیم خداوندگار جهانیان باشم.
1 ـ پیامبر(ص)، از آغاز دریافت دلایل و برهان های الهی، از عبادت غیرخدا نهی شده بود.
قل إنّی نهیت أن أعبد الذین تدعون من دون اللّه لمّا جاءنی البیّنـت
2 - پیامبر(ص)، مأمور اعلام مخالفت خود با عبادت غیرخدا و منصرف کردن مشرکان از فکر تأثیرگذاری در عقاید آن حضرت
إنّی نهیت أن أعبد الذین تدعون من دون اللّه لمّا جاءنی البیّنـت
پیامبر(ص)، به در دست داشتن دلایل و براهین روشن در مخالفت خود با عبادت غیر خدا تصریح فرمود. این مطلب می تواند به منظور مأیوس ساختن مشرکان باشد; زیرا کسی که در عقیده خود دارای دلایل روشن باشد، تأثیرپذیری او از دیگر عقاید نا ممکن خواهد بود.
3 - پیامبر(ص)، مأمور اعلام در دست داشتن دلایل و برهان های روشن بر بطلان عقیده شرک آلود و درستی آیین توحیدی
إنّی نهیت أن أعبد الذین تدعون من دون اللّه لمّا جاءنی البیّنـت
4 - آیین توحیدی، مبتنی بر دلایل و برهان های روشن و بی ابهام است.
قل إنّی نهیت أن أعبد الذین تدعون من دون اللّه لمّا جاءنی البیّنـت
5 - عبادت غیر خدا، گناه و حرام است.
قل إنّی نهیت أن أعبد الذین تدعون من دون اللّه
6 - پیامبر(ص)، موظف به تسلیم همه جانبه در برابر پروردگار جهان
و أُمرت أن أُسلم لربّ العـلمین
7 - پیامبر(ص)، مأمور اعلام صریح مواضع عقیدتی خویش و تسلیم ناپذیر بودنش، در برابر دشمنان و عقاید باطل و شرک آلود
و أُمرت أن أُسلم لربّ العـلمین
تصریح پیامبر(ص) به تسلیم محض بودن خود در برابر خداوند، می تواند پاسخی به فشارها و تهدیدهای دشمنان و مشرکان علیه ایشان باشد.
8 - خداوند، مالک همه عالم های هستی است.
لربّ العـلمین
عالَم (مفرد «عالَمین») است و به مجموعه و دسته ای از موجودات گفته می شود. بنابراین «العالمین»; یعنی، همه موجودات به لحاظ مجموعه ها و دسته ها. گفتنی است به مالک هر چیزی، «ربّ» گفته می شود.
9 - جهان آفرینش، متشکل از عالم های متعدد.
لربّ العـلمین
برداشت یاد شده با توجه به جمع بودن کلمه «عالمین» استفاده شده است.
10 - جهان هستی، به سوی کمال در حرکت است.
لربّ العلمین
«ربّ» به معنای تربیت کردن است و تربیت ایجاد حالتی در شیء پس از حالت قبل است تا آن گاه که به حد تمام و کمال برسد (مفردات راغب). این معنا حکایت از حرکت تکاملی دارد. گفتنی است که کلمه «ربّ»، مشترک لفظی میان وصف و مصدر می باشد و در آیه مورد بحث معنای وصفی دارد.
آفرینش:
تعدد عوالم آفرینش 9; تکامل آفرینش 10; مالک عوالم آفرینش 8
احکام: 5
ادیان آسمانی:
ویژگیهای ادیان آسمانی 4
تسلیم:
تسلیم به خدا 6
توحید:
اعلام حقانیت توحید 3; وضوح دلایل توحید 4
خدا:
مالکیت خدا 8
شرک:
اعلام بطلان شرک 3; دلایل رد شرک 3; گناه شرک 5
عبادت:
عبادت غیرخدا 5; نهی از عبادت غیرخدا 2
محرمات: 5
محمد(ص):
اعلام عقیده محمد(ص) 7; انعطاف ناپذیری محمد(ص) 7; انقیاد محمد(ص) 6; تبلیغ محمد(ص) 7; تکلیف محمد(ص) 1، 6; توحید عبادی محمد(ص) 1; رسالت محمد(ص) 2، 3، 7; شرک ستیزی محمد(ص) 2، 7; صراحت محمد(ص) 7; محمد(ص) و مشرکان 2