وَمَا أَمْوَالُکُمْ وَلَا أَوْلَادُکُم بالَّتِی تُقَرِّبُکُمْ عِندَنَا زُلْفَی إِلَّا مَنْ آمَنَ وَعَمِلَ صَالِحًا فَأُوْلَئِکَ لَهُمْ جَزَاء الضِّعْفِ بمَا عَمِلُوا وَهُمْ فِی الْغُرُفَاتِ آمِنُونَ
نه اموال شما و نه اولادتان چیزهایی نیستند که شما را نزد ما تقرّبی دهند، ولی کسانی که ایمان آورده و کار شایسته انجام دهند، اینان در برابر عملشان جزای مضاعف دارند و آنان در غرفه های بهشتی در امان اند.
1 - مال و فرزند ـ به خودی خود ـ موجب هیچ قرب و منزلتی در پیشگاه خداوند نمی شود.
و ما أمولکم و لا أولـدکم بالّتی تقرّبکم عندنا زلفی
«زلفی» مفعول مطلق «تقرّب» است و چون در سیاق نفی آمده، دلالت بر عموم می کند. گفتنی است که «زلفی» نیز به معنای منزلت است (مفردات راغب).
2 - مال و اولاد، هیچ گاه باعث در امان ماندن از عذاب الهی نمی شود.
نحن أکثر أمولاً و أولـدًا و ما نحن بمعذّبین ... و ما أمولکم و لا أولـدکم بالّتی تقرّبکم عندنا زلفی
3 - انسان ها، حتی مترفان، داشتن قرب و منزلت در پیشگاه خدا را شایق و دوستداراند.
نحن أکثر أمولاً و أولـدًا ... و ما أمولکم و لا أولـدکم بالّتی تقرّبکم عندنا زلفی
4 - آنچه موجب قرب و منزلت در پیشگاه خداوند است، ایمان و عمل صالح می باشد.
و ما أمولکم و لا أولـدکم بالّتی تقرّبکم عندنا زلفی إلاّ من ءامن و عمل صـلحًا
5 - پاداش مؤمنان دارای عمل صالح، دوچندان است.
إلاّ من ءامن و عمل صـلحًا فأُولـئک لهم جزاء الضعف
6 - مؤمنان دارای عمل صالح، همواره در غرفه های بهشت، در امنیت خواهند بود.
إلاّ من ءامن و عمل صـلحًا ... و هم فی الغرفـت ءامنون
7 - در بهشت، غرفه های گوناگون و متعددی برای یک مؤمن دارای عمل صالح هست.
و هم فی الغرفـت ءامنون
8 - ایمن بودن از هر گزند و خطری، مطلوب و پسندیده است.
و هم فی الغرفـت ءامنون
9 - مؤمنان دارای عمل صالح، از عذاب الهی درامان اند.
و ما نحن بمعذّبین ... و ما أمولکم ... تقرّبکم عندنا... إلا من ءامن ... و هم ... ءامنون
برداشت یاد شده بدان احتمال است که «آمنون» در این آیه، تعریض به «ما نحن بمعذّبین» در آیه 35 باشد.
10 - ثمربخشی هر یک از ایمان و عمل صالح، منوط به توأم بودن آن دو است.
إلاّ من ءامن و عمل صـلحًا فأُولـئک لهم جزاء الضعف
11 - مال و فرزند در صورتی می توانند نقش معنوی داشته باشند، که با ایمان و عمل صالح همراه باشند.
و ما أمولکم و لا أولـدکم بالّتی تقرّبکم عندنا زلفی إلاّ من ءامن و عمل صـلحًا
12 - «عن أبی بصیر قال: ذکرنا عند أبی جعفر(ع) من الأغنیاء من الشیعة فکأنّه کره ما سمع فیهم قال: یا أبامحمد إذا کان المؤمن غنیًّا و صولاً له معروف إلی أصحابه أعطاه اللّه أجر ما ینفق فی البرّ، أجره مرّتین ضعفین لأنّ اللّه تعالی یقول فی کتابه «و ما أموالکم و لا أولادکم بالّتی تقرّبکم عندنا زلفی إلاّ من آمن و عمل صالحاً فأُولـئک لهم جزاء الضعف بما عملوا و هم فی الغرفات آمنون»;(1)
از ابی بصیر روایت شده که نزد امام باقر(ع) صحبت از [بدگویی] اغنیای شیعه شد و گویا امام(ع) از شنیدن سخنان ما ناخشنود گردید و فرمود: ای ابامحمد! (کنیه ابوبصیر) آن گاه که مؤمن ثروتمند و اهل صله رحم باشد و نیکی به یاران کند، خداوند پاداش آنچه را که در نیکی انفاق نموده است، دو برابر عطا نماید; چون خداوند ـ تبارک و تعالی ـ در قرآنش می فرماید: (و ما أموالکم و لا أولادکم بالتی...)».
13 - «عن أمیرالمؤمنین(ع): إنّ المؤمن یعمل لثلاث من الثواب إمّا لخیر [الدنیا ]...[و إمّا لخیر الآخرة] فإن اللّه عزّوجلّ... إذا کان یوم القیامة حسبت لهم حسناتهم ثمّ أعطاهم بکلّ واحدة عشر أمثالها إلی سبعمأة ضعف قال اللّه عزّوجلّ:... «أُولـئک لهم جزاء الضعف بما عملوا...»...;(2)
از امیرالمؤمنین(ع) روایت شده که مؤمن برای رسیدن به یکی از سه ثواب کار خیر انجام می دهد: یا برای رسیدن به خیر دنیا... و یا برای رسیدن به خیر آخرت. پس خدای عزّوجلّ... هرگاه قیامت برپا شود، برای مؤمنان حسناتشان را حساب می کند و برای هر یک حسنه، ده برابر تا هفتصد برابر پاداش می دهد. خدا می فرماید: ...(أُولـئک لهم جزاء الضعف بما عملوا...)...».
ارزشها
ملاک ارزشها 11
انسان
علایق انسان 3
انفاقگران
پاداش مضاعف انفاقگران 12
ایمان
آثار ایمان 4، 10، 11; ایمان و عمل صالح 10
بهشت
کاخهای بهشت 6، 7
تقرب
عوامل تقرب 1، 4
ثروت
نقش ثروت 12
خطر
اهمیت مصونیت از خطر 8
روایت 12، 13
صالحان
امنیت اخروی صالحان 6; پاداش مضاعف صالحان 5; فضایل صالحان 6، 7; مصونیت صالحان 9; نعمتهای اخروی صالحان 7
عذاب
عوامل مصونیت از عذاب 2; مصونیت از عذاب 9
علایق
علاقه به تقرب خدا 3
عمل صالح
آثار عمل صالح 4، 10، 11
فرزند
ارزش فرزند 11; نقش فرزند 1، 2
مال
ارزش مال 11; نقش مال 1، 2
مؤمنان
امنیت اخروی مؤمنان 6; پاداش مضاعف مؤمنان 5، 13; فضایل مؤمنان 6، 7، 12; مصونیت مؤمنان 9; نعمتهای اخروی مؤمنان 7
مرفهان
علایق مرفهان 3
پی نوشت ها :
1. علل الشرایع، ص 604، ب 385، ح 73; بحارالأنوار، ج 69، ص 63، ح 10.
2. مصنفات شیخ مفید، ج 13، (أمالی)، ص 262; بحارالأنوار، ج 74، ص 386، ح 11.