تفسیر آیات قرآن کریم – سوره روم – آیه 10- کتاب تفسیر راهنما – تألیف آیت الله هاشمی رفسنجانی

ثُمَّ کَانَ عَاقِبَةَ الَّذینَ أَسَاؤُوا السُّوأَی أَن کَذَّبُوا بآیَاتِ اللَّهِ وَکَانُوا بهَا یَسْتَهْزؤُون

آن گاه بدترین فرجام (عذاب الهی) فرجام کسانی بود که بدی کردند، بدان سبب که آیات خدا را تکذیب نمودند و آنها را به تمسخر می گرفتند.

1 - فرجام حتمی بدکاران، تکذیب و تمسخر آیات خداوند است.

ثمّ کان عـقبة الذین أسـئوا السوأی أن کذّبوا بأیـت اللّه و کانوا

برداشت فوق مبتنی بر این است که «عاقبة» خبر مقدم «کان»، و «السوأی» مفعول مطلقِ «أسائوا» و «أن کذّبوا» اسم مؤخر فعل «کان» باشد. بنابراین، جمله، چنین می شود: «ثمّ کان التکذیبُ عاقبةَ الذین أساؤوا». لازم به ذکر است که آورده شدن جمله با فعل ماضی «کان»، دلالت بر حتمیّت آن می کند.

2 - تکذیب پیامبران الهی و بیّنات آنان عملی زشت و دارای فرجامی ناگوار است.

   و جاءتهم رسلهم بالبیّنـت فما کان اللّه لیظلمهم ... ثمّ کان عـقبة الذین أسـئوا السوأی أن کذّبوا بأیـت اللّه

3 - تکذیب و استهزای آیات الهی، بدترین فرجام را دارد.

ثمّ کان عـقبة الذین أسـئوا السوأی

بنابر این که «عاقبة» خبر مقدم «کان» و «السوأی» اسم آن و «أن کذّبوا» مفعولٌ له فعل «أسائوا» باشد، نکته بالا فهمیده می شود.

4 - تکذیب و استهزای مدام آیات الهی، فرجامی شوم (عذاب) در پی دارد.

ثمّ کان عـقبة الذین أسـئوا السوأی

برداشت فوق بنابر اسم بودن «السوأی» برای «کان» و تعلیل بودن «أن کذّبوا» برای «السوأی» است.

آیات خدا

استهزای آیات خدا 1; تکذیب آیات خدا 1; فرجام استهزای آیات خدا3; فرجام تکذیب آیات خدا 3; کیفر استهزای آیات خدا 4; کیفر تکذیب آیات خدا 4

انبیا

فرجام تکذیب انبیا 2

بدکاران

استهزاگری بدکاران 1; تکذیبگری بدکاران 1; فرجام بدکاران 1

عمل

عمل ناپسند 2

فرجام

فرجام شوم 2، 3