فِیمَ أَنتَ مِن ذکْرَاهَا

تو را با اعلام [وقت] آن چه کار؟

1 - آگاهی به زمان وقوع قیامت ـ حتی برای پیامبر(ص) ـ مقدور نیست.

فیم أنت من ذکریها

«ذکری» به معنای ذکر فراوان است. این کلمه نسبت به کلمه «ذکر»، مبالغه بیشتری دارد (مفردات راغب). مراد از استفهام انکاری در جمله «فیمَ أنت...» این است که ای پیامبر! تو منزلتی نیستی که بتوانی هرگونه اطلاعی را درباره قیامت، به آنان ارائه کنی.

2 - پیامبر(ص)، برای پاسخ به پرسش های مردم، نیازمند راهنمایی خداوند و دارای آگاهی های محدود

فیم أنت من ذکریها

خداوند، با بیان این حقیقت که مقام پیامبر(ص) قاصر از بیان تمام ویژگی های قیامت است; شیوه پاسخ گویی به پرسش مردم از زمان وقوع قیامت را به آن حضرت می آموزد.

3 - پرسش کنندگان از پیامبر(ص)، نباید انتظار شنیدن پاسخ تمام پرسش های خود را داشته باشند.

فیم أنت من ذکریها

جمله «فیم أنت...»، خطاب به پیامبر(ص) است; ولی به قرینه «إنّما أنت منذر» (در جملات بعد) بیانگر این نکته است که مردم باید تنها معارفی را از پیامبر(ص) بخواهند که در حیطه وظیفه و مسؤولیت آن حضرت قرار دارد.

انسان

جهل انسان ها 1

قیامت

جهل به قیامت 1

محمد(ص)

توقع بیجا از محمد(ص) 3; محدوده علم محمد(ص) 1، 2، 3; محدوده مسؤولیت محمد(ص) 3; نیازهای محمد(ص) 2

نیازها

نیاز به هدایتهای خدا 2