إِنَّ هَذهِ تَذْکِرَةٌ فَمَن شَاء اتَّخَذَ إِلَی رَبِّهِ سَبیلًا

بی شک این آیات هشداری [بزرگ] است، پس هر که بخواهد راهی به سوی پروردگارش برگیرد.

 

1 - قرآن، زداینده غفلت ها و مایه یادآوری و بیداری انسان ها

 

إنّ هـذه تذکرة

 

2 - آگاهی از قیامت و سرگذشت انسان ها در آن روز، زداینده غفلت ها و مایه یادآوری و بیداری

 

إنّ هـذه تذکرة

آیات گذشته، درباره قیامت و احوال انسان ها در آن روز بود; ازاین رو ممکن است، «هـذه» اشاره به این موضوع باشد.

 

3 - تذکارهای قرآن، به منظور معرفت خدا و راه یابی آگاهانه و آزادانه انسان ها به او است.

 

فمن شاء اتّخذ إلی ربّه سبیلاً

 

4 - انسان، موجودی است مختار و انتخاب گر.

 

فمن شاء اتّخذ إلی ربّه سبیلاً

مطلب یاد شده، از تعبیر «من شاء» (هر کس بخواهد) استفاده می شود.

 

5 - دین، راهی است که مقصد در آن تقرب به خداوند است.

 

اتّخذ إلی ربّه سبیلاً

 

6 - ربوبیت خداوند، مقتضی در پیش گرفتن راه او (راه دین) است.

 

اتّخذ إلی ربّه سبیلاً

انسان

اختیار انسان 4; ویژگیهای انسان 4

تذکر

عوامل تذکر 1، 2

تقرب

تقرب به خدا 5

خدا

آثار ربوبیت خدا 6; زمینه خدا شناسی 3

دین

فلسفه دین 5; قبول دین 6

ذکر

آثار ذکر قیامت 2

غفلت

زمینه رفع غفلت 1، 2

قرآن

فلسفه تذکرات قرآن 3; نقش قرآن 1

قیامت

آثار علم به قیامت 2