وَأَمَّا إِذَا مَا ابْتَلَاهُ فَقَدَرَ عَلَیْهِ رِزْقَهُ فَیَقُولُ رَبِّی أَهَانَنِ
و زمانی که امتحانش کند و رزقش را بر او تنگ گرداند، می گوید: پروردگارم مرا خوار کرده است.
1 - آزمایش های الهی، گوناگون است.
إذا ما ابتلیه ... و أمّا إذا ما ابتلیه
2 - خداوند با فشارهای اقتصادی و کاهش درآمدها، انسان را می آزماید.
ابتلیه فقدر علیه رزقه
«قَدَر» با «ضَیَّق» (تنگ گرفت)، به یک معنا است.(مصباح)
3 - رزق انسان به دست خداوند است و کاهش و افزایش گاه گاه آن، دارای نظام و اهدافی خاص است.
ابتلیه ربّه فأکرمه ... ابتلیه فقدر علیه رزقه
4 - آزمایش انسان با فقر و تنگدستی، در راستای تربیت او و جلوه ربوبیت خداوند است.
ابتلیه فقدر علیه رزقه
ضمیر فاعلی در «إبتلاه»، به «ربّه» در آیه قبل برمی گردد.
5 - انسان ها، تنگدستی و کاهش روزی را، اهانتی از جانب خداوند قلمداد کرده، اظهار شکوه می کنند.
و أما إذا ... فقدر علیه رزقه فیقول ربّی أهـنن
«اهانة» از ریشه «هَوان» (ذلّت و حقارت) به معنای استهزا و استخفاف است. (مصباح)
6 - تهی دستی، حتی برای مؤمنان، زمینه ساز بدگمانی به خداوند و لب گشودن به اعتراض و گلایه از او است.
فیقول ربّی أهـنن
7 - غفلت از آزمایش بودن فقر، زمینه ساز پیدایش تحلیل های نادرست درباره عوامل آن
و أمّا إذا ما ابتلیه ... فیقول ربّی أهـنن
8 - تهی دستی، نشانه تحقیر شدن از سوی خداوند نیست.
و أمّا إذا ... قدر علیه رزقه فیقول ربّی أهـنن
در آیه قبل، پیش از جمله «نعّمه»، خداوند با جمله «أکرمه» بر گفته «ربّی أکرمن» صحّه گذاشته است; ولی در این آیه پیش از «قدر علیه رزقه» نفرمود: «أهانه» و در نتیجه گفته «ربّی أهانن» را مردود شمرده است. این نکته به ضمیمه لحن ملامت بار آیه شریفه ـ که گوینده «ربّی أهانن» را نکوهش کرده ـ بیانگر برداشت یاد شده است.
9 - لزوم خاموش ماندن از گفتار غلط، درباره رفتار خداوند با انسان ها و پرهیز از ارائه تحلیل های نادرست از فقر
فیقول ربّی أهـنن
10 - رفاه و فقر، دو کمین گاه خداوند برای مراقبت از رفتار انسان ها است.
إنّ ربّک لبالمرصاد . فأمّا الإنسـن إذا ... نعّمه ... قدر علیه رزقه
11 - طبیعت انسان، رفاه دوست و فقرگریز است.
فأمّا الإنسـن ... أکرمن ...أهـنن
12 - آزمایش با نعمت، سخت تر از امتحان با فقر است.*
نعّمه ... فقدر علیه رزقه
تقدیم امتحان با نعمت بر آزمایش با فقر، ممکن است بیانگر اهمیت آن باشد.
13 - «[قال الرضا(ع)] ... قول اللّه عزّوجلّ «و أمّا إذا ما ابتلاه ربّه فقدر علیه رزقه» أی ضیق علیه رزقه;(1)
[امام رضا(ع)] درباره سخن خداوند عزّوجلّ «...فقدر علیه رزقه» فرمود: یعنی روزیش را بر او تنگ سازد».
امتحان
ابزار امتحان 2، 4; امتحان با فقر 2، 4، 7، 12; امتحان با نعمت 12; سخت ترین امتحان 12
انسان
رفاه طلبی انسان 11; طبع انسان 11; فقرگریزی انسان 11
تحلیل
اعراض از تحلیل غلط درباره فقر 9; زمینه تحلیل غلط 7
تربیت
زمینه تربیت 4
خدا
اجتناب از تحلیل غلط درباره خدا 9; امتحانهای خدا 2; تنوع امتحانهای خدا 1; زمینه سوءظن به خدا6; زمینه گلایه از خدا 6; سوءظن به خدا 5; گلایه از خدا 5; مراتب امتحانهای خدا 12; نشانه سرزنشهای خدا 8; نشانه های ربوبیت خدا 4; نشانه های مراقبت خدا 10; نقش خدا 3
رفاه
نقش رفاه 10
روایت 13
روزی
قانونمندی روزی 3; کمبود روزی 13; منشأ روزی 3
غفلت
غفلت از امتحان 7
فقر
آثار فقر 6، 8; فلسفه فقر 2; نقش فقر 10
فقرا
بینش فقرا 5; گلایه فقرا 5
پی نوشت ها :
1. عیون اخبارالرضا، ج 1، ص 193، ح 1، ب 14.