فَوَسَطْنَ بهِ جَمْعًا

و با آن در میان جمعی [از دشمن ] در آمده اند.

 

1 - سوگند خداوند، به اسبانی که هنگام جهاد، خود را به قلب سپاه دشمن زده، رزمندگان را برای نبرد همه جانبه یاری می دادند.

 

فوسطن به جمعًا

«جمع»، به معنای جماعت و گروه است. این کلمه مصدری است که به صورت اسم به کار می رود (مصباح). ضمیر «به» به «عَدْو» (دویدن) ـ که از «عادیات» انتزاع شده است ـ بازمی گردد.

 

2 - آسیب زدن به قلب سپاه دشمن و از کار انداختن مرکزیت آن، رزمی در خور تمجید و سوگند خداوند

 

فوسطن به جمعًا

 

3 - مجاهدان در غزوه «ذات السلاسل» با اسبان دونده ای که از ضربه سم آنها برق می جهید، صبحگاهان بر دشمن تاختند و در میان غبار پای اسبان، خود را به قلب دشمن رساندند.

 

و العـدیـت ضبحًا . فالموریـت قدحًا . فالمغیرت صبحًا . فأثرن به نقعًا . فوسطن به جمعًا

براساس بعضی از روایات، این آیات به غزوه «ذات السلاسل» نظر دارد.

جنگ

تاکتیک جنگی 2

خدا

مدحهای خدا 2

سپاه

هجوم به وسط سپاه 1، 2

سوگند

سوگند به اسب مجاهدان 1

غزوه ذات السلاسل

ویژگیهای اسبان مجاهدان غزوه ذات السلاسل 3; قصه غزوه ذات السلاسل 3; وقت هجوم مجاهدان غزوه ذات السلاسل 3

قرآن

سوگندهای قرآن 1، 2

مجاهدان

امداد به مجاهدان 1