یَوْمَ تُبْلَی السَّرَائِرُ
در روزی که باطن ها آزموده و بررسی می شود.
1 - تمام اسرار و اعمال کتمان شده، در قیامت ارزیابی گشته، و مورد سنجش و شناسایی قرار خواهد گرفت.
یوم تبلی السرائر
«سرائر» جمع «سریرة» (آنچه کتمان شود) است (قاموس) و چون با حرف «ال» همراه است، بر عموم دلالت دارد. «ابلاء» (مصدر «تبلی») به معنای امتحان کردن است (مصباح). مراد از آزمودن سرائر، سنجش و محاسبه آنها است.
2 - تأثیر نیت ها و حالات درونی انسان، بر سرنوشت او در قیامت
یوم تبلی السرائر
اختبار و آزمودن سریره ها، دلالت بر تأثیر نیک و بد آنها در کیفر و پاداش اعمال دارد.
3 - انسان در قیامت، بر باورها و ملکات نفسانی خویش، مؤاخذه خواهد شد.
یوم تبلی السرائر
مراد از آزمودن سریره ها، حسابرسی و سنجش میزان کیفر آنها است.
4 - حقایق کتمان شده، در قیامت آشکار خواهد شد و مخفی نگه داشتن آن امکان پذیر نیست.
یوم تبلی السرائر
گرچه «ابلاء» به معنای آشکار ساختن نیست; ولی لازمه اختبار و آزمایش سریره ها، بر ملا شدن ویژگی های آن است.
5 - حسابرسی نهان کاری های انسان و چشیدن کیفر آن، از اهداف معاد است.
إنّه علی رجعه لقادر . یوم تبلی السرائر
«یوم» ظرف برای «رجعه» و بیانگر آن است که ارجاع دوباره انسان، روزی به وقوع خواهد پیوست که از مشخصات آن، محاسبه اعمال پنهانی و نیت های انسان برای تشخیص میزان کیفر او است.
6 - «عن مُعاذ بن جبل قال: سألت رسول اللّه(ص) ما هـذه السرائر التی تبلی بها العباد فی الآخرة؟ فقال سرائرکم هی أعمالکم من الصلاة و الصیام و الزکاة و الوضوء و الغسل من الجنابة و کلّ مفروض لأنّ الأعمال کلّها سرائر خفیة;(1)
از معاذ بن جبل روایت شده که گفت: از رسول خدا(ص) سؤال کردم: مراد از «سرائر» ـ که بندگان در آخرت با آن امتحان می شوند ـ چیست؟ حضرت فرمود: سرائر شما، همان اعمال شما از نماز، روزه، زکات، وضو، غسل جنابت و تمام فرایض است; زیرا تمام اعمال باطن هایی ناپیدایند».
انسان
باطن عمل انسان ها 6; حسابرسی عمل انسان ها 1; مؤاخذه اخروی انسان ها 3
بندگان خدا
امتحان اخروی بندگان خدا 6
حسابرسی
ملاک حسابرسی اخروی 3
روایت 6
سرائر
مراد از سرائر 6
سرنوشت
عوامل مؤثر در سرنوشت اخروی 2
عقیده
مؤاخذه بر عقیده 3
عمل
حسابرسی عمل 5; کیفر عمل 5
قیامت
حسابرسی در قیامت 1; ظهور حقایق در قیامت 4
معاد
اهداف معاد 5
نیت
نقش نیت 2
پی نوشت ها :
1. مجمع البیان، ج 10، ص 715; نورالثقلین، ج 5، ص 552، ح 15.