استعفای آیت الله هاشمی رفسنجانی از سمت سرپرستی وزارت کشور در اسفند 1358

تاریخ 8/12/1358

     موضوع اصلاح قانون انتخابات مجلس، تنها بحث این روزها نبود. بلکه شاید بودن من در سرپرستی وزارت کشور و کاندیداتوری همزمان در انتخابات مجلس، بحثی مهمتر و داغتر از آن بود. به نحوی که هواداران بنی‌صدر و برخی از گروههای مخالف، می‌کوشیدند این مسأله را بهانه‌ای برای پخش شایعات و اتهامات بیشتر، علیه ما کنند.

     در انتخابات ریاست جمهوری هم این مسأله مطرح شده بود، اما بعدآ ثابت شد که وزارت کشور بی‌طرفی خود را به ویژه در آن انتخابات کاملا حفظ کرده است و خود آقای بنی‌صدر نیز به این مسأله اعتراف کرده بود. با این حال من برای جلوگیری از بروز این شائبه و برای تاکید بر اصل آزادی و بی‌طرفی در انتخابات و علی‌رغم اینکه فعالیتم در این سمت، هیچ‌گونه منع قانونی نداشت، از سمت خود در وزارت کشور استعفا دادم و منتظر تصویب شورای انقلاب و تعیین جانشین ماندم و این کاری بود که آیت‌الله‌خامنه‌ای نیز، یکی دو روز قبل از من ]در تاریخ 5 اسفند  1358[، انجام داده بودند و در نامه‌ای به شورای انقلاب، استعفای خودشان را از سرپرستی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و معاونت وزارت دفاع، اعلام کرده بودند.

متن استعفای من از سرپرستی وزارت کشور، به این شرح بود:

بسم الله الرحمن الرحیم

     شورای انقلاب جمهوری اسلامی

     اهمیت فوق العاده مجلس شورا، ایجاب می‌کند که انتخابات و نمایندگان و خود مجلس شورا از هر گونه شبهه و شائبه‌ای که بهانه انتقاد به دست بدخواهان و دشمنان انقلاب اسلامی بدهد، مبرا باشد. اینجانب به خاطر اهمیتی که برای نقش مجلس شورا در سرنوشت انقلاب کشورمان قائلم، تصمیم گرفته‌ام که به عنوان نامزد نمایندگی مجلس از تهران در انتخابات شرکت نمایم. با اینکه شرکت وزرا در انتخابات مجلس، همانند انتخابات ریاست جمهوری، مانع  قانونی ندارد ولی به خاطر حفظ اعتبار و حیثیت مجلس و انتخابات، ترجیح می‌دهم در جریان برگزاری انتخابات در سمت سرپرستی وزارت کشور که مجری انتخابات است، نباشم؛ لذا از برادران محترم اعضای شورای انقلاب اسلامی، انتظار دارم که در ایام برگزاری انتخابات از خدمت ناچیز من در این سمت چشم بپوشند و اجازه بدهند در سنگر مورد نظر و عقیده‌ام به خدمت بپردازم.

          اکبر هاشمی رفسنجانی

با طرح این استعفا در جلسه ]8 اسفند  1358[، شورای انقلاب و تعیین آقای ]محمدرضا [مهدوی کنی، به عنوان جانشین من در سرپرستی وزارت کشور، یکی از مهمترین بهانه‌ها از مخالفان گرفته و از شدت آن هیاهوها کاسته شد؛ هر چند که جار و جنجالها پایان نیافت.

     در آخرین مصاحبه‌ای هم که به عنوان سرپرست وزارت کشور، پیش از استعفا ]با روزنامه جمهوری اسلامی ـ 6 اسفند  1358[، داشتم در پیامی از مردم و گروههای سیاسی خواستم که بی‌تفاوت از این انتخابات نگذرند و بدانند ما در لحظه سرنوشت‌سازی هستیم و این انتخابات یکی از مهمترین مسائل مملکتی است. همچنین به کاندیداها پیغام دادم که طوری عمل کنند که نشان رشد و شعور سیاسی باشد و در تبلیغات، اخلاق اسلامی را رعایت کنند، تهمت نزنند، دروغ نگویند، برای جلب رای شعارهای عوام فریبی ندهند و سعی کنند حقوق دیگران را در تبلیغات در نظر بگیرند.

     از مجریان انتخابات نیز خواستم که جدآ بی‌طرفیشان را در مورد کاندیداها به طور احسن حفظ کنند و به نفع این یا آن به هیچ نحو وارد عمل نشوند و بدانند که در این مورد اگر چنین کاری بکنند، خیانت به حق مردم و خیانت به اعتبار مملکت است و هیچگونه خیانت از این قبیل را قبول نخواهیم کرد.

منبع: کتاب هاشمی رفسنجانی، کارنامه و خاطرات 58-1357 ، انقلاب و پیروزی، زیر نظر عباس بشیری