آقای هاشمی رفسنجانی درباره دولت بختیار و مذاکره انقلابیون با آن دولت در خاطرات خود چنین می نویسد :

با تشکیل کابینه بختیار،  روابط ما با دولت بیشتر شد.  در جمع ما عوامل ملی‌گرا زیاد بودند.  اعضای نهضت آزادی با خود بختیار و تعدادی از هم‌کاران او در دولت دکتر مصدق هم‌کار و هم‌فکر بودند و آن‌ها در این مقطع پل ارتباطی میان جمعِ ما و دولت بودند.  من شخصآ هیچ سابقه‌ای با بختیار نداشتم و هیچ خاطره‌ای از حضور او در هیچ یک از جلساتی که داشتیم،  ندارم.

با این همه،  کسانی بودند که با بختیار ارتباط داشتند.  از جمله تیمسار مدنی و امیرانتظام،  که با او و ما نوعی هم‌کاری داشتند.

این افراد از رفقای مهندس بازرگان و آیت‌الله طالقانی بودند و پل ارتباطی بودند که ما هم از آن استفاده می‌کردیم.  در جریان آمدنِ امام،  که انقلاب در اوج حدّت بود،  این دو نفر مرتب از طرف بختیار می‌آمدند در اقامتگاه امام و با ما مذاکره می‌کردند.  من مدنی را می‌شناختم،  هم با آقای طالقانی ارتباط داشت،  و هم کرمانی بود.  پدرش روحانی مشهوری در کرمان بود.  امیر انتظام را نمی‌شناختم.

این‌ها موقعیتِ بینابینی داشتند،  از یک‌سو با دولت و اعضای کابینه آشنایی داشتند، تقریبآ دولت از خودشان بود،  از سوی دیگر با مبارزین و انقلابیون ارتباط داشتند.  این ارتباط را در مجموع می‌توان به سود انقلاب ارزیابی کرد و باید از هوشیاری‌های امام به حساب آورد،  که با آن موافقت کردند.

منبع: کتاب « هاشمی رفسنجانی، دوران مبارزه» ،  زیر نظر مهندس محسن هاشمی، دفتر نشر معارف انقلاب، 1376