سخنرانی
  • صفحه اصلی
  • سخنرانی
  • سخنرانی آیت الله هاشمی رفسنجانی در دیدار جمعی از مسؤولان استان مازندران

سخنرانی آیت الله هاشمی رفسنجانی در دیدار جمعی از مسؤولان استان مازندران

  • ساختمان قدس
  • یکشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۸۴

بسم الله الرحمن الرحیم
الحمدالله و السلام علی رسول الله و آله.
خیلی خوش آمدید و دفترمان را با صفا و بنده را شرمنده کردید. به من خیلی سخت می‌گذرد که از زبان بزرگانی چون شما چیزهایی بشنوم که خودم آنها را در مورد خودم قبول ندارم. خود را خیلی کوچکتر از این چیزها می‌بینم و برایم نوعی بمباران درونی است. اما از حسن ظن شما صمیمانه تشکر می‌کنم.
بخشی از سخنان شما درخصوص مازندران بود که حق هم با شماست. اگر هرکس دیگری غیر از بنده رئیس‌جمهور شود، باید بداند که دیگر وقت آن رسیده است که مازندرانیها بیش از گذشته مستحق عمران و آبادی هستند. دو استان شمالی کشور نیز به همین شکل هستند. ما در کمیسیون زیربنایی مجمع آمایش سرزمینی ایران را بصورت کلی آماده کردیم که به زودی در مجمع بر روی آن بحث خواهد شد و شما هم مطلع خواهید شد.
همه استانهای کشور را یکپارچه دیدیم و امکانات، استعدادها، نیازها و همه موارد مورد توجه قرار گرفته است. در آینده نیز باید براساس آن عمل شود. بنده از مدیران و متخصصان استان خواهش می‌کنم استعدادها، نیازها و امکانات استان را بررسی و امکانات مورد نیاز ملی را طراحی نمایند و آن را برای چشم انداز بیست ساله تقسیم کنند. فکر می‌کنم جمهوری اسلامی می‌تواند مطالبات استانها و امکانات مورد نیاز آنها را به آنها برساند و یا امکانات آنها را نقد نماید. طبیعی است که استان شما بیش از جاهای دیگر منابعی دارد که در خیلی جاهای دیگر نیست.در مورد شرایط جهانی که فرمودید: قبول دارم شرایط داخلی و جهانی به گونه‌ای است که هرکس هرچه در وجود دارد، در خدمت دفاع از اسلام، انقلاب و مردم بکار گیرد. از جهتی همه شرایط را منفی ارزیابی نمی‌کنم. چون در کنار تهدیدات، فرصتهایی نیز وجود دارد. درست است که آمریکایی‌ها در شرق و غرب کشور ما با ما همسایه شدند، اما خداوند به گونه‌ای تنظیم کرده است که بدست دشمنان ما، دشمنان نزدیک نابود شدند. وقتی حزب بعث در عراق حاکم بود، ما تا فاصله دوری ازمرزها، بسیاری از کارهای‌حساس را انجام نمی‌دادیم. چون همیشه در خطر بودیم و سرمایه‌گذاری امکان‌پذیر نبود.
 نمونه آن دار خونین است که در نزدیکی اهواز و آبادان است. در رژیم قبل قصد داشتند در آنجا مثل بوشهر نیروگاه اتمی بسازند. اما چون در تیررس نیروهای عراق بود، آن را تعطیل کردیم. چون بصورت جدی مورد تهدیدات صدام قرار داشت. اما الان آمریکایی‌ها در عراق هستند. مشخص است که آنها نمی‌توانند برای همیشه در آنجا بمانند. اکثریت مردم عراق، مظلومترین مردم در پنجاه سال گذشته هستند و الان از وضعیت بهتری برخوردارند. افغانستان نیز به همین شکل است که طالبان برای منطقه و مردم افغانستان بسیار شر بودند.
این‌گونه نیست که هر حادثه‌ای در منطقه اتفاق بیفتد، ضرر کنیم. حتی در جنگ عراق و کویت که منجر به دخالت آمریکایی‌ها شد، بسیار سود کردیم. لذا تهدیداتی که در منطقه هست، می‌تواند به فرصت تبدیل شود و از آن استفاده کنیم. این موضوع نیازمند تدبیر بالایی است که بتوان در معادلات جهانی روی آن حساب کرد و برنامه‌ریزی انجام داد.
در داخل مسائل مهمتری داریم. اختلاف جناحها، که همدیگر را بد نام می‌کنند، بسیار بدتر و به ضرر انسجام نظام است. متأسفانه نیروهای انقلاب با همدیگر مبارزه می‌کنند. اگر در حد نقد بود، می‌توانست مفید باشد، اما به خصومت تبدیل شده است. ما نیاز به انسجام جدّی و حضور مردم در صحنه داریم و نباید مردم دلسرد شوند.
الان عوامل بسیاری است که نباید موجب دلسردی مردم شود، از دیروز آمریکایی‌ها از مردم ایران بطور رسمی خواستند که انتخابات را تحریم نمایند. چون می‌دانند که حضور مردم در انتخابات به معنای تقویت بنیه سیاسی کشور است. لذا آنها می‌خواهند مردم در انتخابات شرکت نکنند و رئیس جمهوری که می‌آید، با آرای کمی بیاید و خود را نماینده مردم نداند و از پشتوانه مردمی برخوردار نباشد. قصد دارند انتخابات دچار تنش شود که همه این مسائل بر ضد مصلحت نظام و ملت ایران است. ما باید در نقطه مقابل استراتژی آمریکا عمل کنیم و کاری کنیم که مردم بیشتری در انتخابات شرکت نمایند و رئیس جمهور به آرای زیاد مردم افتخار کند. کاری کنیم که بعد از انتخابات، بحثهای انتخاباتی ادامه پیدا نکند و همه به دنبال کار خودشان بروند و به کارهای خود بپردازند.
بنده تا بحال در چنین فضایی بودم و به هدفم نرسیدم. با آشنایی که به زندگی بنده دارید، می‌دانید که از وظایفی که اسلام، انقلاب و مردم برعهده بنده گذاشتند، شانه خالی نکردم و نمی‌کنم. در همین یکی دو روز آینده نظر خود را بصورت صریح بیان می‌کنم. در ساعات آخر تلاش می‌کنم که مدیریت کشور از درون خودش شکل بگیرد. هنوز به نقطه اساسی نرسیدم و چیزی را که انتظار داشتم، چندان امید ندارم.
رضایت نمی‌دهیم در شرایطی که آمریکایی‌ها شمشیرها را از رو بستند، انقلابمان از درون و از ناحیه مدیریتها دچار مشکل شود و آسیب ببینید. انشاءالله این‌گونه نخواهد شد.
از همه کسانی‌که حضور پیدا کردند و محبت کردند، قدردانی می‌کنم. انشاءالله همکاری خوبی بخاطر نیاز جامعه در سال جدید پایه‌گذاری شود و ایران را از شرّ دشمنان حفاظت نماید. شما را به خدا می‌سپارم.
والسّلام علیکم و رحمه الله