سخنرانی آیت الله هاشمی رفسنجانی در دیدار اعضای شورای مرکزی حزب اعتدال و توسعه

بسم‎الله‎الرحمن‎الرحیم
از حسن ظن آقایان تشکر می‌کنم که چنین اعتمادی را نسبت به بنده مطرح می‌کنند. در مجموع با توجه به صحبتهایی که از قبل تا بحال با آقایان داشتیم، اتفاق مهمی نیافتد که بنده بتوانم تصمیم جدیدی را به شما ابلاغ کنم. البته فعلاً نمی‌خواهم با شما مشاجره داشته باشم. این که آقایان دیگر بهتر از بنده کشور را اداره می‌کنند، یک بحث است. شاید هم چنین افرادی باشند. ولی بنده روی کسی نظر خاصی ندارم که بگویم او کشور را بهتر از بنده اداره می‌کند. بنده این مطلب را می‌پذیرم که اگر شرایطی که در ذهن دارم، عیناً وجود داشته باشد، بنده باید این مسؤولیت‏ را بپذیرم. شاید در این موقع بتوانم کمک بیشتری بکنم. احتیاجی به بحث و مشاجره نداریم و از این بحث می‌گذریم. اگر پیشنهادی هم دارید به من بگویید.
ولی این مجموعه ستاد نیست و آن را ستاد نگویید. از اول هم این قول را گرفته‌اید که اگر فضای مناسبی بود، این وضعیت قابل تعریف است. در قم هم از بنده راجع به موضوع صحبت کردند و حرف همیشگی خودم را زدم. به‏هرحال من عقیده خودم را می‌گویم.
تا به حال هیچ‌وقت سیاسی کار نکردم و آنچه را که فکر می‌کنم، می‌گویم. شاید گاهی الفاظ من فرق کند، ولی کل مطلب همین است. مهم این است که به موقع مشخص شدن کاندیداها نرسیدیم که بگویم کسی شایسته برای این کار نیست. چهار، پنج ماه تا کاندیدا شدن و اسم نویسی وقت داریم. اگر از الان به فکراین باشیم که کسی دیگری نیست، مورد قبول نیست. بنده هم چنین کاری را نمی‌کنم و شاید درباره افرادی که فعلاً مطرح هستند، چیزی بگویم، ولی هنوز به آنجا نرسیدیم که اظهارنظر کنم. شاید در این فضا کسانی بیایند که ما آنها را نمی‌شناسیم. البته شاید خیلی قابل قبول نباشد. روی این مطالب حرفی ندارم. ولی تا بحال درحرفهایی که زدم، چیزی از شما و جامعه مخفی نمانده است. آنچه در دل دارم و آنچه را تا بحال مطرح کردم، همین است. فکر می‌کنم موقعی که حس شود  بنده باید وارد صحنه شوم ، زمانی است که این قضاوت در جامعه جدی شده باشد. در هر صورت گروهایی هم هستند به هیچ قیمتی ما را قبول ندارند. لذا نمی‌توان گفت که اجماع گروهها و اجماع مردمی باشد. چون محال است. در انتخابات هیچ وقت مسئله اجماع مطرح نیست. لذا بنده هم چنین حرفی را نمی‌زنم. ولی معتقدم که اگر فضای جامعه از بنده مطالبه کند و چنین فضایی در کشور باشد، آن موقع برای آمدن و یا نیامدن خودم تصمیم خواهم گرفت. لذا در آن موقع چنین اتفاقی خواهد افتاد. ولی فعلاً در آن مرحله نیستم. خودم این کار را مصلحت نمی‌دانم. حتی اگر خودم حدس بزنم که جوّ جامعه آن‌گونه باشد که نیاز به بنده باشد. یعنی اگر چنین فضایی بوجود بیاید، باز مطلوب نیست. البته باید بخش قابل توجهی از جامعه که روی آن بتوان حساب کرد، بگوید که باید فلانی به عنوان مدیر اجرایی برای اداره جامعه و مملکت بیاید. همچنین اگر اهل نظر و کسانی‌که می‌توان روی افکار آنها حساب کرد، چنین مطالبه‌ای داشته باشند، آن وقت معنا دارد که بنده اعلام رضایت کنم. ولی با توجه به افکار و احوال خودم هیچ‌وقت نمی‌توانم وارد مبارزات انتخاباتی شوم. در آینده هم این چنین خواهد بود که بنده نفی را اثبات کنم و یا صلاحیتهای خودم را بگویم. مسلماً شما راضی به این امر نیستید. بنده با توجه به ملاقات انفرادی به اینجا رسیدم که اگر چنین فضایی در کشور باشد، می‌توانم بگویم که بنده می‌آیم. ولی اگر فضای مردد وجود داشته باشد، شما هم راضی نیستید و بنده هم نخواهم آمد. ما باید کمک کنیم که افراد توانایی بیایند و کار کنند. با توجه به این جلسات اگر شما به این پایبند باشید که بنده از الان در این مورد اعلام آمادگی کنم، این‌چنین نیست و به شما هم نمی‌گویم کارتان را شروع کنید که بنده در این مورد حاضرم. اما اگر شما خودتان تصمیم بگیرید که چنین فضایی را در کشور بوجود بیاورید و فکر می‌کنید که چنین فضایی در جامعه بوجود می‌آید، بنده در آن موقع می‌توانم به شما جواب مثبت بدهم. البته زمانی که فضای بوجود آمده را لمس کنم و ببینم. بنده نباید این فضا را خلق کنم. لازم به ذکر است که در بستگان ما فقط محمد، برادرم به عنوان عنصر حزب کارگزاران حرف می‌زند که می‌توانم به او بگویم این مطالب را نگوید. البته این همه مطالب جواب می‌خواهد. از این که کسانی فکر می‌کنند و شما هم تأکید می‌کنید که درجامعه چنین فضایی بوجود بیاید که یا شما آن را بوجود بیاورید و یا این که کشف شود که چنین فضایی در جامعه وجود دارد، آن موقع این حرف برای بنده هست که مردم این کار را می‌خواهند. البته نه همه مردم. صاحب‌نظران جامعه هم بر این مطلب تأکید کنند که در آن موقع بنده خواهم آمد. ولی فعلاً آن زمان نیست. گفتن این مسائل خیلی زود است. باید بگذاریم که فضای کمی روشن‌تر و بهتر شود. این همه حرف بنده خدمت شماست که تا به حال دوبار اعلام کردم.
○ به هرحال ما هم باید مقدمات کار را آماده کنیم و این هم نیاز به یک جمع‌بندی دارد.
• فعلاً می‌توانید یک جمع‌بندی داشته باشید که آقای دکتر نوبخت حرفهای مرا تقریباً زدند. حرف بنده این است که شما فعلاً  می‌توانید روی آن تصمیم بگیرید و برای ایجاد این چنین فضایی تلاش کنید. اگر شما موافقت بنده را در مورد این مطلب بدانید، بنده هم می‌گویم که در این مورد مخالفتی ندارم و تا بحال هم در جایی غیر از این نگفتم. بنده هم چنین شرطی را گذاشتم. باید این فضا را برای آمدن خودم بپسندم. این مطلب را در دنیا اعلام کردم و حتی در مشهد هم گفتم و مخفی نیست، مطلب مشهد را برای شما تفسیر می‌کنم. منظورم این است که فضای جامعه و افراد خبره جامعه چنین چیزی را از بنده مطالبه کنند. اگر چنین فضایی باشد، بنده قطعاً می‌آیم و اگر چنین فضایی نباشد، نباید از بنده توقع داشته باشید که بیایم. لازم نیست که اسم تشکیلات خودتان را ستاد بگذارید. اگر اسم آن ستاد باشد، همه می‌گویند که آقای هاشمی ستاد انتخاباتی تشکیل داده است.
بنده یک وظیفه دارم و شما هم وظایف دیگری دارید. بنده اگر احساس کردم که جامعه چنین مطالبه‌ای دارد، جواب رد نمی‌دهم و می‌آیم. یعنی بنده نمی‌خواهم سبب اسباب کنم.اگر شما احساس کردید که وظیفه و یا خواسته‌ای دارید که چنین مقدمه‌ای ایجاد شود، کار شماست. بنده هم شما را از این کار نهی نمی‌کنم. باز هم می‌گویم که اگر چنین فضایی در کشور باشد، بنده می‌آیم. در غیراین صورت نخواهم آمد. لذا شما زمان برای اعلام آمدن و نیامدن معین نکنید. چون بنده شرایط آمدن خودم را گفتم.
والسلام علیکم و رحمه‎الله