بسمالله الرحمن الرحیم
الحمدلله و السلام علی رسول الله و آله
در ملاقات قبلی گفته بودیم که انشاءالله ملاقات بعدی ما در یکی از مناطق عشایری با حضور جمعیت بیشتری از عشایر خواهد بود تا با شما صحبت کنیم که شما اینبار هم ما را شرمنده کردید و تشریف آوردید. ولی من بر عهد خود باقی هستم. امیدوارم بعد از انتخابات به زیارت عشایر بیایم. بهترین سفرهای داخلی من حضور در بین عشایر بوده است و لذت میبرم و طبیعت خودم اینگونه است.
از استانهای صحرایی و دشتی خیلی خوشم میآید و میدانم زندگی زیبایی است که در عین حال مشکلات ویژه خود را دارد. اگر همیشه در صحرا باشیم و فرزندانمان را در صحرا نگه داریم، از زندگی عقب میمانیم و زندگی باید ترکیبی از حضور در فضای طبیعت و جاهایی باشد که برای رشد فرزندان و آشنا شدن با زندگی امروز دنیاست که خیلی به سرعت در حال تکامل است و باید به فکر فردای فرزندان باشیم.
در بین همه مسئولان کشور کسی نیست که در صفا، صمیمیت و سختکوشی عشایر تردید داشته باشد. آنها کم هزینهترین بخش مردم ما هستند و اساسیترین نیازهای تغذیهای مردم را تولید میکنند. در میثاقی که اینجا خوانده شد، نکات مهمی بود که من هم راجع به آنها هیچ اما و اگری ندارم و فکر میکنم هرکس مسئول قوه اجرایی بشود، براساس سیاستهایی که ما در مجمع تصویب میکنیم و به امضاء رهبری میرسد و ابلاغ شده و در برنامه چهارم هم بخشی از آن آمده، رسالت مهمی در آینده دارد. بنده هم اگر باشم، به آن بسیار اهمیت میدهم. باید بخشی از مردمی که در طبقات و اقشار پایین جامعه هستند و محرومیتهایی بر آن تحمیل شده است، در اولویت کاری قرار بگیرند و سعی شود با راهکارهای درست آنها را به سطحی از زندگی مناسب در ایران برسانند و این هم کارنشدنی نیست و عملی است.
موقعی که هزینههای گزافی برای زیربناها میکردیم و هنوز هم ادامه دارد، ممکن بود نتوانیم این کارها را انجام دهیم، ولی الان میتوانیم. من در دولت گذشته، لایحهای به مجلس برای این منظور داده بودم که اگر تصویب میشد، تا بحال به این هدف رسیده بودیم و انشاءالله این طرح تکمیل و به مجلس میرود.
امیداورم عدالت اجتماعی که مهمترین بند میثاق انقلاب اسلامی با مردم بود، اجرا شود. شاید شما در آینده و در عمل ببینید که به این وعدهها عمل شده است. کاری بسیار بسیار مهم در نظام ماست. البته راه درست و اساسی را در این میدانم که کسانی که مشغول کار هستند و یا کسانی که میتوانند کار کنند و شغل ندارند، تقویت شوند و خودشان روی پای خودشان باشند و بدون کمک دولت بتوانند زندگی مناسب ایرانی را بدست آورند.
در میان عشایر خوشبختانه این زمینه وجود دارد، چون فضای آنها و روحیه آنها همیشه این بود که از راه کار و تلاش، - اگر حمایت شوند و محصول آنها به موقع به بازار برسد و حمایتهای بنیادی در کار و برنامههای تولیدی آنها صورت گیرد،- خودشان روی پای خودشان خواهند ایستاد و به دیگران هم کمک خواهند کرد.
شما همیشه میتوانید به تاریخ خودتان افتخار کنید. در ایران هر وقت مشکلی برای کشور پیش آمد، عشایر خوب ایستادند و ایران را حفظ کردند. در زمانهای گذشته ما حضور فیزیکی نداشتیم. ولی در انقلاب و جنگ خودمان بودیم. درجنگ به طور مستقیم با نیروهای رزمنده در ارتباط بودیم، در جاهای خیلی سخت جنگ، حضور عشایر را آنچنان مردانه، فداکارانه و شجاعانه میدیدیم که برای خودمان بسیار زیبا بود. البته رزمندگان در آن دوره با شجاعت و ایثار در صحنه بودند، ولی خلق و خوی عشایری جلوه دیگری داشت، اینها چیزی نیست که فراموش شود و میماند. شهدایی که شما دارید، افتخارآفرین هستند. قرار شد آمار و وابستگیهای شهدا و ایثارگران عشایر بیشتر مشخص شود که این صفحه ارزشمند و درخشان در تاریخ عشایر برجسته باشد و در محل زندگی خودتان نمونههای خوبی از آنها را داشته باشید و برای فرزندان شما الهام بخش باشد.
در یک ایل، طایفه و عشیره، اگر از گذشتههای دور هم مردانگی و ایثار وجود داشت، آن را ثبت میکنند و نمیگذارند فراموش شود و آن را جزو افتخارات ایل میدانند و جوانها بیشتر نیاز دارند که این افتخارات به فراموشی سپرده نشود. خدا کند مسئولان نظام و ازجمله بنده، بتوانیم از عهدی که با شما داریم و حقی که شما برگردن نظام دارید و وظیفهای که مدیریت کشور در مقابل همه بخشها دارد، سربلند بیرون بیاییم و بتوانیم این کشور را به خوبی تحویل حضرت ولی عصر، امام زمان(عج) بدهیم. به امید دیدار در جمع عشایر، با شما خداحافظی میکنم
والسّلام علیکم و رحمه الله