چگونگی تعیین سن رأی دهندگان در رفراندوم جمهوری اسلامی در سال 1358 به روایت هاشمیتاریخ 10/1/1358 یکی از موضوعاتی که همزمان با مسأله برگزاری رفراندوم، مطرح شد و به نوعی محل مناقشه میان نیروهای انقلابی گردید و بحثهای زیادی پیرامون آن انجام شد، مسأله سن رأی دهندگان بود. نظر جمع ما این بود که با توجه به حضور گسترده و موثر جوانان در صحنههای انقلاب و با توجه به بالا رفتن سطح آگاهی و شعور اجتماعی مردم، سن رأی دهندگان را به نحوی تعیین کنیم که امکان شرکت این قشر از جامعه در رفراندوم تعیین نظام آینده کشور و رفراندومها و انتخاباتهای بعدی فراهم کرد. البته سطح سنی خاصی مورد نظرمان نبود، بلکه تاکید ما بر قبولاندن نقش جوانان در پیروزی انقلاب بود. ضمن آنکه ما نمیتوانستیم از نقش موثر و کارساز جوانان و نوجوانان دانش آموز و دانشجو، در پیروزی انقلاب چشم پوشی کنیم و درست نمیدیدیم که جوانانی را که بخش اعظمی از مبارزه با رژیم شاه را برعهده داشتند و صدها شهید و مجروح نیز، تقدیم انقلاب کرده بودند در این گونه صحنههای حساس و تاریخی نادیده بگیریم. حتی این نگرانی در میان ما وجود داشت که در صورت چنین اقدامی، جوانان سرخورده و منفعل میشوند و این نه تنها شایسته انقلاب ما نبود، بلکه مسائل و مشکلاتی را هم در آینده بوجود میآورد. اما برخی از دوستان با این استدلال ما مخالف بودند و با اشاره به روحیه و ویژگیهای جوانان، آنها را فاقد توانایی درک سیاسی میدانستند و حتی سن رأی دهندگان در برخی از کشورهای اروپایی مثل فرانسه و انگلیس را به عنوان شاهد صحبت و حرف خود، مطرح میکردند. در این میان مهمتر از همه، نظر امام بود. ایشان برتواناییها و آگاهی جوانان تاکید داشتند و میخواستند که زمینههای بروز این توانایی فراهم گردد. سرانجام شورای انقلاب، همین نظر را ملاک عمل قرار داد و پس از بحث و بررسیهای مفصل و با در نظر گرفتن همه جوانب، سن رای دهندگان را 16 سال تمام تعیین کرد. ما شاهد بودیم که این اقدام شورای انقلاب، موجب خرسندی بسیار زیاد جوانان و نوجوانانی شد که سهم بسیاری در انقلاب داشتند و حالا میخواستند حرکت انقلابی خودشان را با رأی "آری" به "جمهوری اسلامی"، تکمیلتر کنند.منبع: کتاب هاشمی رفسنجانی، کارنامه و خاطرات 58-1357 ، انقلاب و پیروزی، زیر نظر عباس بشیری