خاطرات
  • صفحه اصلی
  • خاطرات
  • خاطرات آیت الله هاشمی رفسنجانی – انقلاب و پیروزی سخنرانی آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی در جمع مردم شیراز

خاطرات آیت الله هاشمی رفسنجانی – انقلاب و پیروزی سخنرانی آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی در جمع مردم شیراز

  • دوشنبه ۱۸ دی ۱۳۵۷

سخنرانی آیت الله اکبر هاشمی رفسنجانی در جمع مردم شیرازتاریخ 18/10/1357     بعد از انجام موفقیت‌آمیز ماموریت تنظیم اعتصاب‌های صنعت نفت در خوزستان، به همراه هیأت به شیراز رفتیم. پالایشگاه این شهر نیز دچار مشکلات و مسائلی شده بود که  با حضور هیأت اعزامی به سرعت حل و فصل شد.     در این سفر با آیت‌الله محلاتی و آیت‌الله دستغیب ملاقاتهایی داشتیم و براساس درخواست روحانیون منطقه در صحن مسجد وکیل شیراز، با مردم در چندین نوبت دیدارهایی برگزار کردیم. در یکی از این دیدارها ]در تاریخ 18 دی  1357[، در جمع انبوه مردم شیراز، سخنرانی کردم.     در این سخنرانی، ضمن بیان اینکه مبارزاتی که به رهبری زعیم عالیقدر حضرت امام خمینی، شروع شده، می‌رود به پایان خود ـ که پیروزی مردم مسلمان بر عفریت ظلم و استبداد و استعمار است ـ نزدیک شود، خطاب به مردم تاکید کردم: "این هیأتی که امروز شما در شیراز با آنها مواجه هستید، اولین هیأت است که از طرف رهبر مبارزه، برای کاری بزرگ که سامان دادن به آن یکی از مسائل اساسی کشور است معرفی و به جنوب کشور اعزام شده است. اهمیت این هیأت در این است که اولین هیأت رسمی امام است که رسالت سازندگی دارد. دوره گذشته تلاش ما متکی بر مبارزه و تبلیغ و تخریب ارکان حکومت مستبد ایران بود و از این تاریخ، فعالیتها دو شعبه می‌شود، یک شعبه هنوز ادامه دارد، برای کوباندن بقایای قدرت رژیم و شعبه دیگری آغاز می‌شود که رسالت آن سازندگی است و آماده کردن ملت برای ساختن یک حکومت اسلامی و ایجاد یک کشور نمونه اسلامی در ایران عزیز که باید پُل پیروزی جهان اسلام بر جهان کفر و طاغوتی شود".     سپس با تشریح مبارزات روحانیت در یکصد ساله اخیر به ذکر نمونه‌هایی از این مبارزات پرداختم و نقشه‌های استعمارگران را برای مبارزه با اسلام بیان کردم و آنگاه به انقلاب رو به رشد ملت ایران اشاره و وجود اعتصاب‌های گسترده در میان مطبوعات، فرهنگیان و کارمندان را از عوامل پیروزی بخش در انقلاب دانستم و با اشاره به سخنان شاه که در آن گفته بود، صدای انقلاب شما را شنیده‌ام، گفتم: "عظمت مسأله این جا است که یک نهضتی در طول یک سال، ابعادش این قدر بالا رفته، کسی که در تمام دوره سی و چند سال حکومت، صدای ضجه مردم را نشنیده بود، فقر مردم را ندیده بود، به صدای ضجه زندانیان در زیر شکنجه، توجه نکرده بود، این مبارزات او را وادار کرد تا گوشهایش را باز کند و صدای شما را بشنود و شنید؛ اما دیر." آن گاه اهمیت اعتصاب در شرکت نفت را متذکر شدم و گفتم: "قله اعتصابات در شرکت نفت تبلور یافته، که این اعتصاب نه فقط ایران را بلکه دنیا را تکان داده است"، بعد هم خنثی سازی توطئه‌های تبلیغاتی رژیم شاه، علیه کارگران شرکت نفت را از دلایل تعیین هیأت و اعزام آن به مناطق نفتی، اعلام و اضافه کردم: "امام هیأتی را مبعوث کردند و به این هیأت ماموریت دادند که به جنوب بروند و به مردم اعلام کنند اگر دولت حاضر شود، شیرهای نفت خام را ببندد و نفت به خارج نفرستد که ارز و اسلحه بخرد، اگر دولت حاضر شود که نظامیان را از مناطق نفتی بیرون کند و کارگرانی که تبعید و زندانی شده‌اند، آزاد کند و اگر دولت حاضر شود جلوی احتکار ارزاق را بگیرد، ما مصرف داخلی را برای استفاده مردم، تأمین می‌کنیم".     سپس به دستاوردهای هیأت اشاره کردم و گفتم: "به شما بشارت بدهم که تا این لحظه ما از موضع قدرت حرف زده‌ایم و آنها از موضع ضعف تسلیم شده‌اند. در این لحظه‌ای که با شما حرف می‌زنم، یک قطره نفت ایران به طرف خارج نمی‌رود و تقریبآ تمام نظامیها را از مناطق نفت خیز بیرون ریخته‌اند، که ان‌شاءالله این وضعیت ادامه پیدا می‌کند. و اگر این وضع ادامه پیدا کند ما هم با طرح مشخصی، آن قسمت از فعالیت کارگران نفت را که مربوط به مصرف داخلی است، آزاد اعلام می‌کنیم و به آن قسمتی که مربوط به صادرات نفت به خارج هستند، ابلاغ می‌کنیم که اعتصاب را ادامه دهند و البته اگر فردا معلوم شد که دولت، امروز حیله کرده و می‌خواهد نفت تولید داخل را به یک شکلی به خارج بفرستد، آن روز دوباره به کارگران ابلاغ می‌کنیم که شیرهای تولید نفت را ببندند. ملت در آن صورت حاضر است همه ناراحتیها را تحمل کند تا اینکه استبداد و استعمار را از کشور بیرون کند".     در همین سخنرانی با توجه به زمزمه‌هایی که در تهران برای تشکیل دولت غیر نظامی مطرح بود، از قول امام و شاید برای اولین بار تاکید کردم: "هر دولت که از دست این رژیم، فرمان تشکیل کابینه بگیرد، این دولت مورد قبول ما نیست و غیر قانونی است و وقتی این رژیم ساقط شد، آن روز این ملت است که حکومت خود را با آرای اکثریت، تعیین می‌کند".منبع: کتاب هاشمی رفسنجانی، کارنامه و خاطرات 58-1357 ، انقلاب و پیروزی، زیر نظر عباس بشیری